Η πρόταση του κ. Ερντογάν να παγώσουν οι εξοπλισμοί Ελλάδας - Τουρκίας, είναι οπωσδήποτε ενδιαφέρουσα. Δεδομένης της οικονομικής κατάστασης της χώρας μας -όχι πως αυτή της Τουρκίας είναι πολύ καλύτερη, απλώς δεν επείγουν εκεί τα προβλήματα- η υιοθέτηση μιας τέτοιας πρότασης φαίνεται να έχει μόνο θετικά στοιχεία. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;
Ένα πάγωμα των εξοπλισμών θα σήμαινε ότι οι ένοπλες δυνάμεις των δύο χωρών θα έπρεπε να διατηρήσουν τα οπλικά συστήματα που έχουν σήμερα. Λόγω συμβατικών δεσμεύσεων είναι απίθανο να συμφωνηθεί η ακύρωση της παραλαβής οπλικών συστημάτων που έχουν ήδη παραγγελθεί. Επίσης, με το πρόσχημα της διατήρησης της μαχητικής ικανότητας των υπαρχόντων συστημάτων, θα εξακολουθήσουν να εκσυγχρονίζονται.
Άρα, ακόμα και με μια τέτοια συμφωνία, οι εξοπλιστικές δαπάνες δεν θα μηδενιστούν. Ποιες όμως είναι οι στρατιωτικές δυνάμεις των δύο χωρών; Στον Πίνακα (αριστερά) φαίνονται το μέγεθος κάθε Στρατού και τα οπλικά του συστήματα.
Αυτό που δεν φαίνεται είναι η διάταξη των δυνάμεων. Από ελληνικής πλευράς στη Θράκη βρίσκεται το Δ΄ Σώμα Στρατού το οποίο διαθέτει πέντε Tαξιαρχίες Μηχανοκίνητου Πεζικού (ΤΜΚΠΖ), τρεις Τεθωρακισμένες Tαξιαρχίες (ΤΘΤ), μία Tαξιαρχία Πεζικού (ΤΠΖ), ένα σύνταγμα Πεζικού και ένα σύνταγμα Πυροβολικού με πυραύλους MLRS.
Στην άλλη πλευρά του Έβρου, στην Ανατολική Θράκη, οι Τούρκοι παρατάσσουν τρία Σώματα Στρατού με εννέα ΤΜΚΠΖ, πέντε ΤΘΤ, ένα σύνταγμα Καταδρομών, δύο συντάγματα Πυροβολικού και ένα σύνταγμα Ελικοπτέρων. Αυτοί και μόνο οι αριθμοί, δείχνουν την υπεροχή των Τούρκων στην ευρύτερη περιοχή του Έβρου.
Στο Αιγαίο από την ελληνική πλευρά υπάρχει η ΑΣΔΕΝ, που εδρεύει στην Αθήνα και διοικεί: Από μία μεραρχία στη Λέσβο και τη Ρόδο. Από μία ταξιαρχία στη Λήμνο, την Χίο, τη Σάμο και την Κω. Στα μικρότερα νησιά υπάρχουν μονάδες που υπάγονται στις προαναφερθείσες. Τα μικρασιατικά παράλια, από τον Ελλήσποντο έως και την Αττάλεια, είναι περιοχή ευθύνης της «Στρατιάς Αιγαίου», και μόνο το όνομα της οποίας δείχνει τον προσανατολισμό της.
Τυπικά οι Τούρκοι δηλώνουν ότι πρόκειται για έναν εκπαιδευτικό σχηματισμό. Στην πραγματικότητα όμως αποτελείται από δυνάμεις κατάλληλες για αμφίβιες επιχειρήσεις. Είναι μία ΤΜΚΠΖ, τρεις ΤΠΖ, μία ταξιαρχία Πυροβολικού και ένα σύνταγμα Ελικοπτέρων. Στη Φώκαια, βόρεια της Σμύρνης, εδρεύει και η ταξιαρχία Πεζοναυτών.
Στον Πίνακα (αριστερά κάτω) αναφέρεται η Στρατοχωροφυλακή, παρακλάδι του Τουρκικού Στρατού, πολύ καλά εξοπλισμένο, με μεγάλη πολεμική εμπειρία, που ασκεί διττά καθήκοντα. Αφενός ασχολείται με την ασφάλεια των ανατολικών περιοχών της Τουρκίας κι αφετέρου εκτελεί επιχειρήσεις κατά των Κούρδων.
Αεροπορία
Και στην αεροπορία σαφώς οι Τούρκοι υπερέχουν. Στα μεν 3ης γενιάς μαχητικά (F-16, Mirage 2000) υπερέχουν κατά δύο σχεδόν Μοίρες. Στα F-4 Phantom η διαφορά στα εκσυγχρονισμένα είναι μία Μοίρα, καθώς οι Τούρκοι έχουν εκσυγχρονίσει μόνο 51. Βεβαίως τα υπόλοιπα 61 δηλαδή τρεις Μοίρες, είναι αξιόμαχα, οπωσδήποτε όμως όχι πρώτης γραμμής.
Από τα άλλα της 2ης γενιάς, τα μεν Α-7 πρόκειται να αποσυρθούν ώς το τέλος του χρόνου από την Ελληνική Αεροπορία, ενώ τα F-5 που έχουν εκσυγχρονιστεί, χρησιμοποιούνται στην επιχειρησιακή εκπαίδευση.
Εκτός από τα ιπτάμενα ραντάρ, που η Τουρκική Αεροπορία θα παραλάβει το πρώτο στα τέλη του 2011, σε όλους τους άλλους τομείς η τουρκική υπεροχή είναι σαφέστατη. Ιδιαιτέρως στα «ιπτάμενα τάνκερ», τα αεροπλάνα εναέριου ανεφοδιασμού, όπου η Ελλάδα δε διαθέτει κάτι ανάλογο. Το ίδιο συμβαίνει και στα 4ης γενιάς όπου η Τουρκία έχει παραγγείλει εδώ και χρόνια 100 F-35.
Έχοντας όλα αυτά υπόψη τους, στελέχη των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων εκφράζουν προβληματισμό κατά πόσο ένα αμφίπλευρο πάγωμα των εξοπλισμών μπορεί να εφαρμοστεί. Ακόμα και αν βρισκόταν μια ασφαλής μέθοδος, αμφιβάλλουν αν ο κ. Ερντογάν μπορεί να εφαρμόσει στη χώρα του όσα προτείνει. Οι εξοπλισμοί στην Τουρκία είναι θέμα αποκλειστικά των ενόπλων δυνάμεων και η εκάστοτε κυβέρνηση υποχρεούται να παρακολουθεί.
Ναυτικό
ΑΡΚΕΙ μια γρήγορη ματιά στον Πίνακα (στο κέντρο) για να φανεί ότι υπάρχει σχετική ισορροπία επί του παρόντος. Οι μεγάλες διαφορές παρατηρούνται στις νέες παραγγελίες των Τούρκων σε πλοία μάχης (φρεγάτες, υποβρύχια, κορβέτες, κανονιοφόρους) αλλά και στο μεγάλο στόλο των πλοίων αμφιβίων επιχειρήσεων. Σ’ αυτά τα τελευταία, που ναυλοχούν στη Φώκαια, οι Τούρκοι θέλουν να προσθέσουν ένα ελικοπτεροφόρο προοριζόμενο, όπως δηλώνουν, για ειρηνευτικές αποστολές… Στην ουσία το Ναυτικό είναι ο κλάδος στον οποίο δίνουν τη μεγαλύτερη σημασία.
(Κάνετε click στην εικόνα)
Τμήμα ειδήσεων elliniki-stratigiki
