Τρίτη 10 Αυγούστου 2010

Ποιοι στρατηγοί και γιατί καρατομήθηκαν από τον Ερντογάν




Νίκη στα σημεία που δημιουργεί προηγούμενο κατήγαγε ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έναντι των στρατηγών, οι οποίοι δεν μπορούν πλέον να επικαλεστούν στο μέλλον τα θέσμια των ενόπλων δυνάμεων, προκειμένου απολαμβάνουν ένα καθεστώς θεσμικής ανεξαρτησίας, που κατέληγε στην υπεροχή τους έναντι της πολιτικής εξουσίας.

Η κυβέρνηση Ερντογάν συγκρούστηκε μαζί τους, ανέτρεψε τα σχέδια τους στη διαμόρφωση της μελλοντικής ηγεσίας των ενόπλων δυνάμεων και απέτρεψε την ανάδειξη στην ηγεσία του Γενικού Επιτελείου ενός στρατηγού που κατηγορείται ότι αναμείχθηκε σε σχέδια ανατροπής της κυβέρνησης.

Ωστόσο, δεν απέφυγε να ανοίξει το δρόμο της προαγωγής στην ηγεσία του Στρατού Ξηράς ενός άλλου στρατηγού, που έβγαλε στο παρελθόν τα άρματα μάχης στους δρόμους της τουρκικής πρωτεύουσας.

Η κρίση μεταξύ της κυβέρνησης Ερντογάν και των στρατηγών, πριν από λίγες ημέρες, αποκλιμακώθηκε με την απόφαση να μην γίνει αρχηγός του Στρατού Ξηράς ο διοικητής της Α' Στρατιάς, στρατηγός Χασάν Ιγσίζ, ανατρέποντας έτσι μία παράδοση των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, που θέλει ο επιτελάρχης να ακολουθεί τη διαδρομή Α' Στρατιά - αρχηγός Στρατού - Γενικό Επιτελείο.

Η νίκη του Ερντογάν δεν περιορίζεται μόνο σε αυτό το σημείο. Οι παραδόσεις των Τούρκων στρατηγών δεν τηρήθηκαν ούτε στην περίπτωση του στρατηγού Ασλάν Γκιουνέρ, ο οποίος σύμφωνα με την επετηρίδα έπρεπε να αναλάβει διοικητή της Α' Στρατιάς. Στη θέση αυτή διορίστηκε ο νεότερος στην επετηρίδα στρατηγός Χαϊρί Κιβρίκογλου, διοικητής έως σήμερα της Στρατιάς του Αιγαίου. Αιτία, η άρνησή του το 2007 να χαιρετίσει την μανδηλοφορούσα σύζυγο του προέδρου της χώρας Χαϊρουνισά Γκιουλ.

Ο στρατηγός Κιβρίκογλου είναι επίσης νεότερος από τον νυν διοικητή της Γ' Στρατιάς στρατηγό Σαλντιράι Μπερκ, ο οποίος ήταν ο ισχυρότερος υποψήφιος για τη θέση του διοικητή της Α' Στρατιάς. Η ανάμειξή ωστόσο του ονόματός του στην υπόθεση Εργκενέκον τον οδήγησε στη λιγότερη μάχιμη θέση του επικεφαλής της Διεύθυνσης Εκπαίδευσης και Δόγματος του Γενικού Επιτελείου.

Τα «μαγειρέματα» στην επετηρίδα δεν σταμάτησαν εδώ. Παλαιότερος στην επετηρίδα σε σχέση με τον νέο αρχηγό του Στρατού Ξηράς Ερντάλ Τζεϊλάνογλου είναι ο στρατηγός Νετζντέτ Οζέλ, που ορίστηκε επικεφαλής της υποδεέστερης θεσμικά Χωροφυλακής (στην Τουρκία είναι στην πράξη στρατιωτικό σώμα, παρ’ όλο που ο νόμος δεν το ορίζει ως τέτοιο και τυπικά υπάγεται στο υπουργείο Εσωτερικών).

Ο Τζεϊλάνογλου ήταν ο στρατηγός που το 1997 ως διοικητής της Σχολής Τεθωρακισμένων έβγαλε τα άρματα μάχης στους δρόμους της Άγκυρας, ως επίδειξη ισχύος έναντι της τότε κυβέρνησης του ισλαμιστή Νετζμετίν Ερμπακάν, η οποία λίγους μήνες μετά οδηγήθηκε σε κατάρρευση.

Η τοποθέτηση ωστόσο του στρατηγού Τζεϊλάνογλου στην ηγεσία του Στρατού φαίνεται να είναι μία ενδιάμεση λύση και για τις δύο πλευρές, αφού θα παραμείνει μόνο για έναν χρόνο στη θέση αυτή, καθώς του χρόνου θα πρέπει να αποστρατευτεί. Με αυτόν το τρόπο ανοίγει ο δρόμος για να αναλάβει αρχηγός Στρατού ο στρατηγός Οζέλ της Χωροφυλακής, χωρίς ωστόσο μία τέτοια εξέλιξη να θεωρείται πλέον δεδομένη μετά τις φετινές ανατροπές. Αν συμβεί πάντως αυτό, τότε ο στρατηγός Οζέλ δεν αποκλείεται να αναδειχθεί και αρχηγός του Γενικού Επιτελείου μετά το 2013.

Παράπλευρη απώλεια στις φετινές κρίσεις των ανώτατων αξιωματικών ήταν ο μέχρι πρότινος αρχηγός της Χωροφυλακής, στρατηγός Αττίλα Ισίκ. Ο στρατηγός Ισίκ προοριζόταν από την κυβέρνηση να αναλάβει αρχηγός Στρατού, προκαλώντας την αντίδραση των στρατηγών του κύκλου του απερχόμενου αρχηγού του Γενικού Επιτελείου, στρατηγού Ιλκέρ Μπασμούγ. Ο στρατηγός Ισίκ αναγκάστηκε τελικά να ζητήσει την αποστρατεία του, υπό το βάρος των πιέσεων που δέχθηκε προκειμένου να ανατραπούν οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης Ερντογάν.

Τέλος, «πάγωσαν» οι προαγωγές 11 στρατηγών, επειδή τα ονόματά τους εμπλέκονται στις δικαστικές έρευνες γύρω από τις συνωμοσίες κατά της ισλαμιστικής κυβέρνησης, γνωστότερες με τις κωδικές ονομασίες «Εργκένεκον» και «Βαριοπούλα».


Τμήμα ειδήσεων elliniki-stratigiki

Αναβλήθηκαν οι δοκιμές Iskander-E και Pantsir λόγω πυρκαγιών


Αναβλήθηκαν λόγω του φόβου πρόκλησης νέων πυρκαγιών οι δοκιμές των πυραύλων εδάφους-εδαφους Iskander-E του αντιαεροπορικού συστήματος Pantsir, των αντιαρματικών βλημάτων Kornet-E (νέα κεφαλή) και άλλων συστημάτων που κατασκευάζονται στην Κολόμνα, 13 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Μόσχας, όπως ανακοίνωσε η κατασκευαστική εταιρεία ΚΒΜ. "Από τότε που άρχισε η ξηρασία, διακόψαμε τις δοκιμές και δεν μπορούμε να τις επαναλάβουμε, γιατί υπάρχει αυξημένος κίνδυνος πυρκαγιάς» δήλωσε ο Βαλερί Κασίν, διευθυντής της εταιρείας".

Οι ρωσικές Αρχές ανακοίνωσαν πως δύο βάσεις του στρατού κάηκαν στις 29 Ιουλίου στην περιοχή της Μόσχας. Ενεργές παραμένουν εκατοντάδες εστίες φωτιάς στη Ρωσία σε έκταση περίπου 18 εκατομμυρίων στρεμμάτων, αλλά αναμένεται από αύριο να εκτονωθεί η κατάσταση με την πτώση της θερμοκρασίας και την έναρξη της περιόδου των βροχών.

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε στις 5 Αυγούστου ότι μετέφερε σε ασφαλή περιοχή πυρομαχικά και πυραύλους από την αποθήκη του στρατού στο Αλαμπίνσκ στην περιοχή Νάρο-Φομίνσκ, 70 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Μόσχας.

Εν τω μεταξύ, δύο στρατιώτες που συμμετείχαν στις προσπάθειες κατάσβεσης της μεγάλης πυρκαγιάς γύρω από το κέντρο πυρηνικών δοκιμών του Σαρόφ έχασαν τη ζωή τους, όταν τους καταπλάκωσαν φλεγόμενα δέντρα.

Γενικότερα ξεπερνούν τους 700 καθημερινά οι νεκροί στη Μόσχα, εξαιτίας του καύσωνα -που εκτιμάται ότι είναι ο χειρότερος των τελευταίων χιλιετιών- των πυρκαγιών και της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Περισσότεροι από 800 πυροσβέστες και στρατιώτες μάχονται από χθες, Δευτέρα, κατά της φωτιάς που ξέσπασε στην περιοχή του πυρηνικού κέντρου (500 χιλιόμετρα από τη Μόσχα), γνωστού από την σοβιετική εποχή ως ένα από τα σημαντικότερα κέντρα πυρηνικών ερευνών και κατασκευής ατομικών όπλων.

Αρμόδιος αξιωματούχος δήλωσε χθες πως το ραδιενεργό υλικό επανατοποθετήθηκε στο κέντρο του Σαρόφ, από όπου είχε απομακρυνθεί στις αρχές του μήνα εξαιτίας των πυρκαγιών.

Περίπου 500 άνθρωποι συνεχίζουν των αγώνα τους για τον περιορισμό της φωτιάς γύρω από ένα άλλο στρατιωτικό κέντρο στο Σνέζινσκ στα Ουράλια, σε απόσταση 1.500 χιλιομέτρων από τη ρωσική πρωτεύουσα, στο οποίο κατασκευάζονται πυρηνικά όπλα, ανακοίνωσε το Υπουργείο Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών.

(πηγή:defencenet)

Τμήμα ειδήσεων elliniki-stratigiki

Ο Ισίκ Κοσάνερ νέος αρχηγός του τουρκικού Γενικού Επιτελείου



Το διορισμό του στρατηγού Ισίκ Κοσάνερ ως διοικητή των ενόπλων δυνάμεων της Τουρκίας ενέκρινε ο Τούρκος πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιούλ.


Ο Ισίκ Κοσάνερ, που μέχρι τώρα ήταν αρχηγός του στρατού ξηράς, θα αντικαταστήσει τον στρατηγό Ιλκέρ Μπάσμπουγ όταν αυτός αποσυρθεί, μετέδωσε το πρακτορείο Ανατολή.

Την Κυριακή η τουρκική κυβέρνηση διόρισε το στρατηγό Ερντάλ Τσεϊλάνογλου διοικητή του στρατού ξηράς της χώρας.

Και οι δύο θέσεις είχαν μείνει κενές μετά τις ετήσιες κρίσεις του Ανωτάτου Στρατιωτικού Συμβουλίου, στις 4 Αυγούστου, καθώς κυβέρνηση και στρατιωτικοί διαφωνούσαν για το ποιος θα αναλάβει την ηγεσία του στρατού ξηράς, εντείνοντας τους φόβους για πολιτική αστάθεια στη χώρα.

Η ανάληψη των νέων αξιωμάτων θα γίνει στο τέλος Αυγούστου.


Τμήμα ειδήσεων elliniki-stratigiki

ΗΠΑ:Το Πεντάγωνο προβαίνει σε περικοπές του προϋπολογισμό του και καταργεί ένα από τα βασικά του επιτελεία




Ο αμερικανός υπουργός Αμύνης Ρόμπερτ Γκέιτς ανακοίνωσε σήμερα μία σειρά μέτρα για να μειωθεί το κόστος της λειτουργίας του Πενταγώνου, κυρίως με την κατάργηση ενός από τα κυριώτερα επιτελεία του και τη μέιωση κατά 10% του προϋπολογισμού για τους συμβασιούχους.

Ο Γκέιτς σκοπεύει να καταργήσει το Κοινό Επιτελείο Δυνάμεων, με έδρα της Βιρτζίνια, το οποίο έχει αποστολή την οργάνωση της εκπαίδευσης και της ανάπτυξης οπλιτών από διαφορετικά σώματα και οι οποίοι καλούνται να συμπολεμήσουν.


Ο ετήσιος προϋπολογισμός του επιτελείου ανέρχεται στα 240 εκατ. δολάρια, τόνισε ο Γκέιτς σε συνέντευξη Τύπου.

Το Πεντάγωνο, που εξαιρέθηκε από το πάγωμα των δαπανών στη δημόσια διοίκηση που εφάρμοσε η κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα, είχε αύξηση του προϋπολογισμού του στα 700 δισ.δολάρια για το 2011, περιλαμβανομένου και του κόστους για τους πολέμους σε Ιράκ και Αφγανιστάν.

Μολαταύτα, το Πεντάγωνο ανακοίνωσε τον Ιούνιο πως σκοπεύει να εξοικονομήσει περί τα 100 δισ. στην επόμενη πενταετία, συμμετέχοντας στην περικοπή των δαπανών λόγω της κρίσης. Ο προϋπολογισμός του Πενταγώνου αντιπροσωπεύει το 40% των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών.

Τμήμα ειδήσεων elliniki-stratigiki

Η ΚΙΝΑ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΝΑΥΤΙΚΗ ΙΣΧΥ ΣΤΟΝ ΕΙΡΗΝΙΚΟ



Το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας επιβεβαίωσε ότι η Κίνα βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο ανάπτυξης ενός συμβατικού βαλλιστικού βλήματος κατά στόχων επιφανείας (Anti-Ship Ballistic Missile/ASBM) υψηλής υπερηχητικής ταχύτητας που θα μπορεί να πλήξει με ακρίβεια αεροπλανοφόρα σε ακτίνα 1.500km.

To βλήμα DongFeng-21D (CSS-5 Mod4 κατά ΝΑΤΟ) θα μπορούσε να οδηγήσει στο τέλος της αμερικανικής κυριαρχίας στη θάλασσα και να δυσκολέψει την οποιαδήποτε αμερικανική επέμβαση σε κρίσιμες διαμάχες που μπορεί να προκύψουν στη Ταϊβάν, στη Βόρεια Κορέα ή και αλλού.



Σύμφωνα με τον Patrick Cronin του Center for a New American Security, το DF-21D αποτελεί τη πρώτη προσπάθεια μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου για την ανατροπή της ναυτικής προβολής ισχύος των ΗΠΑ.



Τμήμα Ειδήσεων elliniki-stratigiki

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΔΕ ΘΕΛΟΥΝ ΡΩΣΙΚΑ ΟΠΛΑ.ΚΑΧΥΠΟΨΙΑ,ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ ΄Η ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ;





Η γεωπολιτική του ελληνορωσικού χώρου έχει φθάσει πλέον σε μία κρίσιμη καμπή. Το τι θα κυοφορήσει από εδώ και στο εξής η συνεχιζόμενη ελληνορωσική προσέγγιση αποτελεί ένα μεγάλο ερωτηματικό, αλλά το σωρευμένο γεωπολιτικό δυναμικό του ελληνορωσικού χώρου είναι τέτοιο που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε δραματικές εξελίξεις.

Ο ρόλος των οπλικών συστημάτων ως καταλύτου σε αυτήν την προσέγγιση είναι μεγάλος, όμως η εισαγωγή τους στο ελληνικό οπλοστάσιο αντιμετωπίζει τα τείχη μίας πολιτισμικής «ξενικότητας», η οποία σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην έλλειψη ανθρώπων που να «μιλούν την ίδια γλώσσα», να έχουν την ίδια νοοτροπία, τους ίδιους κώδικες ένθεν και ένθεν.Η δημιουργία αυτής της ομάδας ανθρώπων αποτελεί σήμερα κρίσιμης σημασίας γεωπολιτικό καταλύτη για το μέλλον των ελληνορωσικών σχέσεων.

Όταν εξετάζουμε ρωσικά οπλικά συστήματα για τις γεωπολιτικές συνθήκες της Ελλάδας, έχουμε την τάση να θαμπωνόμαστε από τη λάμψη εντυπωσιακών πράγματι συστημάτων, με αναντίρρητα πολύ μεγάλες δυνατότητες, συνήθως σημαντικά μεγαλύτερες από αυτές των αντίστοιχων δυτικών συστημάτων, όπως είναι τα μαχητικά αεροσκάφη της οικογένειας Sukhoi ή οι αντιαεροπορικοί πύραυλοι S – 400 ή S – 500. Πράγματι, τα συστήματα αυτής της κατηγορίας έχουν πολύ μεγάλες δυνατότητες και προσφέρουν εκπληκτική σχέση κόστους προς απόδοση.
Αρκεί να αναφέρουμε ότι το αντιαεροπορικό-αντιπυραυλικό σύστημα S – 400 έχει βεληνεκές 400 χλμ., ενώ το Patriot περί τα 70! Δεν αξίζει φυσικά να αναφέρουμε ότι, όποτε (και εάν) η Ελλάδα αγοράσει εκ νέου στρατηγικά αντιαεροπορικά συστήματα, αυτά σε καμμία περίπτωση δε θα είναι τα S – 400, τα S – 500, τα … S – 1000 ή οποιοδήποτε άλλο ρωσικό σύστημα, ανεξαρτήτως των επιδόσεων και της τιμής του, αλλά φυσικά τα Patriot!

Το ίδιο θα συμβεί και με τα μαχητικά αεροσκάφη. Δεν έχει σημασία πόσο αξιόλογα μαχητικά είναι τα Sukhoi Su – 30 / 35 ή το εμπροσθοκλινών πτερύγων πρωτοποριακό Sukhoi Su – 47 Berkut, δεν έχει σημασία το πόσο αποτελεσματικά όπλα διαθέτουν, δεν έχει σημασία το ότι μπορούν να διαλύσουν την τουρκική αεροπορία και το τουρκικό ναυτικό σε χρόνο DT.

Σημασία έχει ότι είναι ρώσικα, άρα δεν πρόκειται να τα πάρουμε. Τόσο απλά! Εδώ δε φαίνεται να είμαστε ακόμη ικανοί να κάνουμε την... υπέρβαση και να προμηθευτούμε το Eurofighter, η ένταξή του οποίου στο ελληνικό οπλοστάσιο επίσης θα «απογείωνε» την ελληνική μαχητική ικανότητα, πολλώ δε μάλλον τα Sukhoi.

Και ας μη σπεύσει κάποιος να καταγγείλει την... προδοτική, άτολμη και δε συμμαζεύεται πολιτική ηγεσία, γιατί σε αυτήν την περίπτωση πιθανώς να είναι η τελευταία που ευθύνεται.

Υπάρχουν σωρρευμένα τόσο πολλά αρνητικά στερεότυπα πάσης φύσεως για τα ρωσικά όπλα (και για τους Ρώσους συνολικότερα εδώ που τα λέμε) στο σύνθετο πλέγμα των ανθρώπων και των δυνάμεων που ρυθμίζουν τις αγορές αμυντικού υλικού στην Ελλάδα που κάθε τέτοια προσπάθεια είναι καταδικασμένη εξ αρχής.

Την κατάσταση δε βοηθάει καθόλου το γεγονός ότι ο μηχανισμός εξουσίας στην Ελλάδα δείχνει να είναι πεπεισμένος ότι οποιαδήποτε μείζων αγορά ρωσικού αμυντικού υλικού από την Ελλάδα θα προκαλούσε τη βίαιη και ολέθρια αντίδραση της Ουάσιγκτον. Για να μην αναφέρουμε τις επιφυλάξεις του τελικού χρήστη, εν προκειμένω της Ελληνικής Αεροπορίας, εν πολλοίς δικαιολογημένες, για το αν (και με πόσο κόπο και τι κόστος...) θα μπορούσε να απορροφήσει ένα νέο αεροσκάφος, προερχόμενο από άλλη χώρα, με άλλη φιλοσοφία, άλλη γλώσσα και ό,τι αυτό συνεπάγεται, για να αφήσουμε τις επιφυλάξεις για την ποιότητα του ρωσικού υλικού και την ικανότητα ή έστω και την πρόθεση των Ρώσων να προσφέρουν επαρκή υποστήριξη του υλικού τους.

Και για να πούμε και του στραβού το δίκιο, η ρωσική πλευρά έχει επιδείξει χαρακτηριστική αδυναμία να αντεπεξέλθει σε ένα σύγχρονο πλαίσιο μάρκετινγκ, σε όλους του τους τομείς.

Όλα αυτά μπορεί να φαίνονται ανόητα σε πολλούς, ακόμη και «προδοτικά», αν τα ρωσικά μαχητικά έχουν πράγματι τις ικανότητες που εμφανίζονται να έχουν. Και το πιο πιθανόν είναι ότι όντως τις έχουν. Όμως, τα μαχητικά αεροσκάφη και κάθε οπλικό σύστημα είναι αμφίβολο αν θα χρειαστεί να πολεμήσουν ποτέ, ενώ το στράτευμα θα πρέπει να ζήσει μαζί τους στον καιρό της ειρήνης, να τα χειριστούν, να τα συντηρήσουν, να τα υποστηρίξουν, να τα διατηρήσουν σε μάχιμη και ασφαλή κατάσταση και όλα τα συναφή. Και στον τομέα αυτόν είναι ακριβώς που υστερούν τα ρωσικά συστήματα, ή αν θέλετε, που νομίζουμε εμείς ότι υστερούν, και οι Ρώσοι δεν έχουν καταφέρει να μας πείσουν ότι δεν είναι έτσι.

Τα πράγματα περιπλέκονται στην περίπτωση συστημάτων σαν τα αερόστρωμνα Zubr, για τα οποία έχει ακουστεί πληθώρα αρνητικών σχολίων. Το θέμα όμως είναι ότι ένα τόσο μεγάλο αερόστρωμνο σκάφος σίγουρα είναι ένα μπελαλίδικο οπλικό σύστημα και σε καμμία περίπτωση δεν κάνει ευτυχείς ούτε αυτούς που έχουν να το χειριστούν, ούτε αυτούς που μεταφέρει. Επίσης, υπόκειται σε πλήθος επιχειρησιακών περιορισμών. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι το Zubr, όπως και όλα τα οπλικά συστήματα σοβιετικής φιλοσοφίας κατασκευής, είχαν δημιουργηθεί για τον καιρό του πολέμου, όχι για τον καιρό της ειρήνης. Θεωρούταν λοιπόν ότι θα έπρεπε να έχουν επαρκή ποιότητα ίσα ίσα για να «κάνουν τη δουλειά τους» και τέλος. Ειδικά δε το Zubr ήταν ένα σύστημα κατηγορίας «use it and lose it».

Τα Zubr θα πέρναγαν γρήγορα γρήγορα τη Βαλτική, ξεκινώντας από τις σοβιετικές ακτές στην ανατολική πλευρά, θα έκαναν την απόβασή τους και εκεί θα έμεναν. Δεν υπήρχε κάποια απαίτηση ή πρόβλεψη για ανάκτηση και επαναχρησιμοποίησή τους. Όμως, όταν ένα τέτοιο σκάφος χρησιμοποιείται από το Ελληνικό Ναυτικό, τα πράγματα αλλάζουν άρδην.

Βέβαια, αυτά τα προβλήματα, τα οποία οφείλονται εν τέλει σε σύγκρουση νοοτροπιών και όχι σε εγγενή αδυναμία του υλικού, σε καμμία περίπτωση δεν καθιστούν τα Zubr άχρηστα. Αντιθέτως, τα σκάφη αυτά συνδυάζονται άριστα με τις γεωγραφικές και επιχειρησιακές συνθήκες του Αιγαίου Πελάγους, αποτελούν σημαντικό άσο στα χέρια των Ελλήνων στρατιωτικών ηγετών, ενώ η τιμή τους είναι πολύ χαμηλή για αυτά που προσφέρουν, επιτυγχάνοντας εξαιρετική σχέση κόστους προς απόδοση.

Τέλος, εύλογα ερωτήματα υπάρχουν αναφορικά με τη δυνατότητα ή την πρόθεση της ρωσικής πλευράς να καλύψει τις ελληνικές απαιτήσεις στον πολύπλοκο κόσμο των αντισταθμιστικών ωφελημάτων και της εγχώριας βιομηχανικής συμμετοχής, όπως φάνηκε με την περίπτωση των TOR M1.

Εν κατακλείδι λοιπόν, η καχυποψία (δικαιολογημένη ή όχι δε μας αφορά) διαφόρων κύκλων και επιπέδων του πολιτικοστρατιωτικού μηχανισμού λήψης αποφάσεων όσον αφορά στα εξοπλιστικά (και όχι μόνο, με προεξάρχον το υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο, ενώ κανονικά δε θα έπρεπε να έχει απολύτως καμία σχέση με το τι όπλα θα αποκτήσει η Ελλάδα, εντούτοις θεωρεί ότι πρέπει να επεμβαίνει πριμοδοτώντας συνήθως τα αμερικανικά οπλικά συστήματα), η μικρή εμπειρία στο μάρκετινγκ των Ρώσων, κάποιες αδυναμίες των ρωσικών οπλικών συστημάτων, τουλάχιστον των παλαιοτέρων, οι οποίες οφείλονται σε άλλη φιλοσοφία κατασκευής και λειτουργίας, και δυστυχέστατα η παθολογική φοβία όσον αφορά στις (υποτιθέμενες) αντιδράσεις της Ουάσιγκτον, σε περίπτωση που προμηθευτούμε κάποιο εξελιγμένο οπλικό σύστημα, δημιουργούν το πανίσχυρο πλέγμα των περιοριστικών παραγόντων που αποτρέπουν την Ελλάδα από το να προμηθευτεί ρωσικά οπλικά συστήματα.

Ωστόσο, σε όλα τα παραπάνω υπάρχει και ο αντίλογος, ο οποίος δεν είναι φυσικά οι επιχειρησιακές δυνατότητες των ρωσικών οπλικών συστημάτων, που, όπως είπαμε, δεν τίθενται υπό αμφισβήτηση από κανένα σοβαρό αναλυτή, ούτε η εξαιρετική σχέση κόστους προς απόδοση, αλλά η ποιότητά τους! Αυτό ακούγεται ίσως αντιφατικό με όσα αναφέρθησαν πιο πάνω, αλλά, αν το καλοσκεφτούμε, το ίδιο στερεότυπο δεν ισχύει και για τα ρωσικά αυτοκίνητα; Ναι μεν (υποτίθεται ότι) βγάζουν «προβληματάκια» στα πιο «λεπτεπίλεπτα» συστήματά τους, αλλά από την άλλη, «δε σπάνε, δε χαλάνε».

Η πραγματικότητα στα ρωσικά οπλικά συστήματα ξεπερνά αυτήν τη στερεοτυπική αντίληψη. Για παράδειγμα, τα ρωσικά πυραυλικά συστήματα έχουν να επιδείξουν εξαιρετική ποιότητα κατασκευής, ενώ αγορές, όπως αυτές των Kornet από τον Ελληνικό Στρατό, έχουν χαρακτηριστεί ως υποδείγματα συμβάσεων, αναφορικά με την κάλυψη των αντισταθμιστικών ωφελημάτων, των χρόνων παράδοσης κ.τ.λ., ακόμη και από τους πιο σκληρούς κριτές των συμβάσεων αμυντικού υλικού.

Άρα λοιπόν, πριν μπούμε στα μονοπάτια της υψηλής γεωπολιτικής όσον αφορά στην ελληνορωσική προσέγγιση στο χώρο των οπλικών συστημάτων, θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας αυτό το θεμελιώδες «μικρογεωπολιτικό» δεδομένο. Ότι δηλαδή, υπάρχει ακόμη μεγάλη καχυποψία όσον αφορά στα ρωσικά συστήματα, η οποία δεν μπορεί να ξεπεραστεί από την πολιτική βούληση της όποιας τολμηρής πολιτικής ηγεσίας.

Άρα, απαιτείται η απόκτηση «διατρητικών» ρωσικών οπλικών συστημάτων, τα οποία θα αναλάβουν να δημιουργήσουν τις απαιτούμενες «διατρήσεις» στο τείχος της ελληνικής καχυποψίας, προετοιμάζοντας το έδαφος για τη συνέχεια. Και η προσπάθεια αυτή δεν μπορεί να βασίζεται μόνο στην ποιότητα των ρωσικών προϊόντων.

Τα TOR απέτυχαν στο ρόλο αυτό και, αντί να «διατρήσουν», ενίσχυσαν το τείχος της καχυποψίας, παρά τις αναντίρρητες ικανότητές τους. Το οπλικό σύστημα, λοιπόν, θα πρέπει να συνδυάζεται με ανθρώπους που να γνωρίζουν τη ρωσική και την ελληνική πραγματικότητα, να περιβάλλεται από περιφερειακά προϊόντα, υπηρεσίες, αλλά και ένα πακέτο υποστήριξης και εξηγήσεων, το οποίο να το βοηθήσει να ενταχθεί χωρίς προβλήματα στο ελληνικό οπλοστάσιο.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επισημανθεί ότι το ελληνικό οπλοστάσιο, όπως κάθε οπλοστάσιο, δεν είναι απλώς ένα σύνολο από όπλα, αλλά άνθρωποι και μηχανήματα, αντιλήψεις, συνήθειες, τρόπος σκέψεις, φοβίες και στερεότυπα, καχυποψία, συντηρητισμός, ισχυρογνωμοσύνη και όλα τα υπόλοιπα που αναπτύσσονται σε ένα γραφειοκρατικό μηχανισμό. Άρα και ένα υποψήφιο σύστημα

θα πρέπει να μπορεί να ενταχθεί ομαλώς σε όλο αυτό το πλέγμα. Και για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, χρειάζονται οι κατάλληλοι άνθρωποι. Αυτό είναι το μικρογεωπολιτικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο μπορούν να εδραστούν σε μακροχρόνιο ορίζοντα οι ελληνορωσικές σχέσεις στο χώρο των εξοπλισμών. Και οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορεί να είναι (μόνο) Ρώσοι, θα πρέπει να είναι και Έλληνες. Είναι και ευθύνη της Ελλάδας να δημιουργήσει αυτό το κομβικό-συνδετικό ανθρώπινο δυναμικό.

Και είναι ανάγκη, γιατί η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει τις δυνατότητες που της προσφέρει το πανίσχυρο ρωσικό οπλοστάσιο, ούτε την τεράστια προοπτική σε βάθος χρόνου της σύσφιξης των ελληνορωσικών σχέσεων, την οποία θα προσφέρει η συνεργασία στο χώρο των εξοπλισμών. Και όταν λέμε κατάλληλους ανθρώπους, δεν αναφερόμαστε σε ανθρώπους που συμπαθούν, αγαπούν ή θαυμάζουν τη Ρωσία και τους Ρώσους. Από αυτούς υπάρχουν πολλοί στην Ελλάδα.

Το πρόβλημα είναι να βρεθούν άνθρωποι ικανοί να συνεργαστούν με τους Ρώσους σε μία αμοιβαία επωφελή σχέση και να αναπτύξουν μηχανισμούς διαδραστικής σύζευξης, ώστε να δημιουργηθούν οι αναγκαίοι πολιτισμικοί υποδοχείς, πάνω στους οποίους θα «κουμπώσουν» τα ρωσικά οπλικά συστήματα στο ελληνικό στράτευμα και θα δημιουργήσουν το αναγκαίο προγεφύρωμα για τα περαιτέρω, τόσο στο χώρο των εξοπλισμών, όσο και στο χώρο των ευρύτερων γεωστρατηγικών σχέσεων...


Τμήμα ειδήσεων elliniki-stratigiki

Ελπίδες για βελτίωση της κατάστασης στη Μόσχα


Σταθεροποιείται η κατάσταση στις 11 από τις 14 πληγείσες επαρχίες της χώρας

Πτώση της θερμοκρασίας από αύριο, στους 33 βαθμούς Κελσίου, και καταιγίδες από την Πέμπτη προβλέπει για τη Μόσχα η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία της χώρας, γεγονός που όπως όλοι ελπίζουν θα δώσει μια ανάσα στους κατοίκους της ρωσικής πρωτεύουσας.

Εν τω μεταξύ, ένας Ρώσος στρατιώτης έχασε τη ζωή του στη μάχη με τις φλόγες κοντά στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Σάροφ, στα 500 χλμ. ανατολικά της Μόσχας, σύμφωνα με το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας.

Στην περιοχή από τη περίοδο της Σοβιετικής Ένωσης λειτουργεί ένα κέντρο ερευνών όπου κατά βάση κατασκευάζονται ατομικά όπλα, σύμφωνα με το πρακτορείο Itar-Tass.

Περισσότεροι από 800 στρατιώτες συμμετέχουν στο έργο της πυρόσβεσης.

Η υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Ανάπτυξης, Τατιάνα Γκολίκοβα, διέψευσε τις πληροφορίες που έκαναν λόγο για διπλασιασμό των θανάτων τις τελευταίες ημέρες λόγω των πυρκαγιών.

"Δεν κατανοούμε η έννοια 'πρόσφατα' τι σημαίνει. Τον Ιούνιο, το ποσοστό θνησιμότητας σημείωσε μείωση κατά 0,7%. Τα στοιχεία που αφορούν στον Ιούλιο θα είναι διαθέσιμα μετά από τις 20 Αυγούστου", επεσήμανε.

Ο Ρώσος υπουργός Εκτάκτων Αναγκών, Σεργκέι Σόιγκου, ανακοίνωσε πως η κατάσταση ομαλοποιείται στις 11 από τις 14 επαρχίες της χώρας που έχουν πληγεί από τις πυρκαγιές.

Επίσης, σύμφωνα με την ίδια πηγή, όλες οι ανεξέλεγκτες έως σήμερα πυρκαγιές στις περιοχές Λίπετσκ, Τούλα και Μπελγκόραντ, βρίσκονται πλέον υπό έλεγχο.

Μόνο η πυρκαγιά στην περιοχή Ταμπόφ, στα κεντρικά της χώρας, βρίσκεται σε εξέλιξη.

Σε τρεις περιοχές η κατάσταση εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται, ωστόσο, ως κρίσιμη. Περίπου 77 εστίες δεν έχουν ακόμη κατασβεστεί στην περιοχή Νίζνυ Νοβγκόραντ.

Οι δυνάμεις γύρω από τη Μόσχα έχουν ενισχυθεί με εναέρια μέσα, ενώ μόλις η κατάσταση στην ρωσική πρωτεύουσα παρουσιάσει σημάδια βελτίωσης όσον αφορά στην ατμόσφαιρα αναμένεται να απογειωθούν ακόμη τρία αεροπλάνα για να "τελειώσουν τη δουλειά σε μια μέρα", όπως δήλωσε ο Σεργκέι Σόιγκου, σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο.

Οι ζημιές λόγω των πυρκαγιών στις καλλιέργειες είναι προς το παρόν ανυπολόγιστες.

Η ρωσική κυβέρνηση υποσχέθηκε να καταβάλει το ποσό των τριών εκατ. ρούβλιων, ήτοι 100.000 δολάρια, σε 3.500 πληγέντες, οι οποίοι κατά κύριο λόγο έχασαν τα σπίτια τους και όλα τα υπάρχοντα τους από τις πυρκαγιές.

Ο Ρώσος πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν ανακοίνωσε επίσης ότι θα διανείμει 35 δισ. ρούβλια, δηλαδή 1,17 δισ. δολάρια, ως γεωργικές επιδοτήσεις κατά προτεραιότητα στους αγρότες.

Ο μόνος κλάδος που θα βγει κερδισμένος είναι εκείνος των αερομεταφορών, καθώς παρά τις πολύωρες καθυστερήσεις στις πτήσεις, κυρίως λόγω της περιορισμένης ορατότητας, αριθμός ρεκόρ επιβατών παρατηρείται τις τελευταίες ημέρες στο αεροδρόμιο της ρωσικής πρωτεύουσας, σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αεροπορικών Μεταφορών.

Υπολογίζεται πως 104.444 άνθρωποι αναχώρησαν από τη Μόσχα τις τελευταίες ημέρες και από τα τρία διεθνή αεροδρόμια που διαθέτει η ρωσική πρωτεύουσα.


Τμήμα ειδήσεων elliniki-stratigiki

Ιαπωνική αντίδραση στις καθυστερήσεις του F-35




Η ιαπωνική κυβέρνηση εξετάζει «ενδιάμεσες λύσεις» αντιδρώντας στην καθυστέρηση ανάπτυξης του μαχητικού F-35 Lightning II της Lockheed Martin.

Κυβερνητικές πηγές ανέφεραν ότι η ιαπωνικές «δυνάμεις αυτοάμυνας» (Self Defence Force) εξετάζουν το ενδεχόμενο προμήθειας επιπλέον μαχητικών F-15 της Boeing ή την αγορά περισσοτέρων F-2 (εκδοχή του F-16) μέχρι την ολοκλήρωση της ανάπτυξης του F-35.

Ωστόσο, δεδομένης της επιθυμίας των Ιαπώνων να προμηθευτούν το F-22 Raptor και τη σχετική άρνηση των Αμερικανών να το αποδεσμεύσουν, δεν αποκλείεται οι σκέψεις περί «ενδιάμεσης λύσης» να αποτελούν μέθοδο διαφυγής από τις πιέσεις που τους ασκούνται από την αμερικανική κυβέρνηση για την προμήθεια του F-35 το οποίο δεν αποτελεί τη βασική τους επιλογή.

Το F-35 υποτίθεται ότι θα παραδοθεί στους πρώτους χρήστες του το 2015, οπότε οι Ιάπωνες θα πρέπει να προχωρήσουν σε κάποια προμήθεια μαχητικού ενωρίτερα. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις και τις πληροφορίες θα ζητήσουν να υπογράψουν το σχετικό συμβόλαιο το 2012.

Η Ιαπωνία αξιοποιεί επιχειρησιακά περί τα 200 μαχητικά F-15, περίπου 70 F-4 Phantom και περισσότερα από 80 F-2. Η χώρα επιθυμεί την αντικατάσταση των δεύτερης γενιάς F-4, εάν όμως επιλέξει τα F-15, το κόστος ανά μονάδα σε σύγκριση με τα κονδύλια που επιθυμούν να διαθέσουν δεν επαρκούν για την αντικατάσταση όλων των F-4. Από την άλλη, θεωρούν τα F-2 σημαντικά κατώτερα σε επιχειρησιακές επιδόσεις από τα F-15.


Τμήμα ειδήσεων elliniki-stratigiki

Αντί συγνώμης , τελεσίγραφo από την Boeing!!!



Σε τελεσίγραφα επιμένει η Boeing λίγες μέρες μετά την πτώση του ελικοπτέρου Απάτσι που στοίχισε τη ζωή σε δύο επίλεκτα στελέχη της Αεροπορίας Στρατού.
Αντί η κατασκευάστρια εταιρεία να σκύψει επάνω στο πρόβλημα του στροφείου που -όπως όλα δείχνουν- προκάλεσε τη νέα αεροπορική τραγωδία, κάτι που όπως αποκάλυψε χτες το «Εθνος της Κυριακής» φαίνεται ξεκάθαρα από τα δύο βίντεο- ντοκουμέντα που διαθέτει το ΓΕΣ...


Αντί να ζητήσει δημοσίως συγνώμη για την κίνηση εκβιασμού στην οποία προέβη στέλεχος της εταιρείας, αποσύροντας από τη Βάση Μεγάρων το τετραμελές κλιμάκιο τεχνικών μόλις λίγες μέρες πριν συμβεί το ατύχημα με το σαθρό επιχείρημα ότι η Ελλάδα καθυστερεί να υπογράψει τη διμερή τεχνική συμφωνία (ΤΑΑ)...

Η Boeing επανέρχεται μετά το ατύχημα αποστέλλοντας τελεσίγραφο στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας ζητώντας να απαντήσει οριστικά έως τις 31 Αυγούστου εάν θα προχωρήσει σε πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των παλιότερων Απάτσι και η επίμαχη σύμβαση να έχει υπογραφεί μέχρι 31 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους!

Εισηγήσεις
Πρόκειται για ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα ύψους 950 εκατ. δολαρίων που επιθυμεί διακαώς να εκτελέσει η Boeing, πιέζοντας παντοιοτρόπως τα τελευταία δύο έτη παρότι υπάρχουν αρνητικά σχόλια και εισηγήσεις από τη Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών. Το βασικότερο επιχείρημα της εισήγησης Βασιλάκου που καθιστά ασύμφορο τον εκσυγχρονισμό των Απάτσι είναι ότι η Boeing τον κοστολογεί 950 εκατομμύρια δολάρια, ενώ καινούργια τα ελικόπτερα δεν υπερβαίνουν το 1,2 δισ. δολάρια!

Ωστόσο η Boeing και οι εδώ εκπρόσωποί της επανήλθαν πιο δυναμικά για τον εκσυγχρονισμό των Απάτσι μετά τον Δεκέμβριο του 2009 όπου παρά τα τεράστια οικονομικά προβλήματα η Ελλάδα κατέβαλε 160 εκατομμύρια δολάρια ως δόση αποπληρωμής της τελευταίας παρτίδας των 12 Απάτσι.

Μάλιστα τους τελευταίους μήνες για την επίτευξη του συγκεκριμένου στόχου εκσυγχρονισμού των Απάτσι, η Boeing πίεζε και μέσω της υπογραφής της διμερούς Τεχνικής Συμφωνίας (ΤΑΑ). Το ελληνικό υπουργείο Αμυνας ήταν ιδιαίτερα προσεκτικό στις κινήσεις του και ενώ μελετούσε λεπτομερώς όλα τα κρυφά σημεία της συμφωνίας, η εταιρεία απέσυρε τους τεχνικούς της από την Πάχη λόγω καθυστέρησης ενός μηνός για την υπογραφή της ΤΑΑ!

Ωστόσο, σύμφωνα με απόλυτα εξακριβωμένες πληροφορίες, μετά το ατύχημα της 30ής Ιουλίου και πριν από την αποστολή του τελευταίου τελεσιγράφου για το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των Απάτσι στις 6 Αυγούστου, η Boeing ζήτησε τη βοήθεια και παλαιότερων συνεργατών που είχε στην Αθήνα και τους οποίους απομάκρυνε τα τελευταία χρόνια.

Πάντως αρμόδιοι κύκλοι του υπουργείου Αμυνας αναφερόμενοι στο προχτεσινό τελεσίγραφο της Boeing για τον εκσυγχρονισμό των Απάτσι τόνιζαν ότι «προφανώς ορισμένοι έχουν αποθρασυνθεί και στον βωμό του κέρδους δεν διστάζουν να πατούν επί πτωμάτων».

Ερευνα απο ΓΕΣ
Τα βίντεο ντοκουμέντα
Νέα τροπή παίρνει η υπόθεση της πτώσης του ελικοπτέρου «Απάτσι» στην Πάχη μετά την αποκάλυψη του «Εθνους της Κυριακής» ότι πετούσε με φθαρμένους έλικες και με τους τεχνικούς της Boeing να κάνουν... μπάνια μακριά από τη βάση ελικοπτέρων! Σύμφωνα με το «Εθνος της Κυριακής» υπάρχουν δύο videο-ντοκουμέντα από την πτώση και τη συντριβή του ελικοπτέρου.

Καθώς το «μαύρο κουτί» του μοιραίου ελικοπτέρου έχει σταλεί στις ΗΠΑ, τα δύο video που έχει στη διάθεσή του το ΓΕΣ αποδεικνύουν περίτρανα το τεχνικό πρόβλημα που παρουσίασε το ελικόπτερο στο στροφείο. Οπως προκύπτει από τα δύο οπτικά ντοκουμέντα το ελικόπτερο έχασε την ισορροπία του στα 1.000 πόδια όταν αποκολλήθηκε μέρος του στροφείου, με αποτέλεσμα το «Απάτσι» να «καρφωθεί» με δύναμη στο έδαφος.


Η συγκεκριμένη παρτίδα των 12 ελικοπτέρων «Απάτσι» -όπως το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση είχε καταγγείλει πολλές φορές- εξαιτίας της καθυστέρησης παραλαβής τους επί δύο χρόνια παρέμεναν ανενεργά με αποτέλεσμα να έχουν υποστεί σημαντικές φθορές...

Σύμφωνα με απόλυτα εξακριβωμένες πληροφορίες σε πρόσφατη επιθεώρηση - συντήρηση της συγκεκριμένης παρτίδας «Απάτσι» βρέθηκαν αποχρωματισμένες οι 21 από τις 48 πτέρυγες χωρίς να αντικατασταθούν!

Δήμος Βερύκιος


Τμήμα ειδήσεων elliniki-stratigiki