Οι νήσοι Σενκάκου πίσω από την Σινο-Ιαπωνική κρίση

Ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας, Ναότο Καν απέρριψε σήμερα την απαίτηση της Κίνας να ζητήσει «συγγνώμη» και να καταβάλλει αποζημίωση για τη σύλληψη του καπετάνιου ενός αλιευτικού, όπως μετέδωσαν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία Jiji Press και Kyodo News.

"Δεν έχω καμία πρόθεση να δεχθώ", δήλωσε ο Ιάπωνας πρωθυπουργός. "Οι νήσοι Σενκάκου είναι τμήμα του εδάφους της Ιαπωνίας. Από αυτήν την άποψη, η αποζημίωση είναι αδιανόητη", πρόσθεσε ο ίδιος, σύμφωνα με τα πρακτορεία Kyodo και Jiji. Ο Καν υπογράμμισε επίσης ότι είναι σημαντικό και για τις δύο χώρες να προσεγγίσουν ήρεμα το ζήτημα. Οι δηλώσεις του πραγματοποιήθηκαν αφού το υπουργείου Εξωτερικών της Ιαπωνίας δήλωσε ότι το αίτημα του Πεκίνου ήταν "εντελώς αβάσιμο και απαράδεκτο για την Ιαπωνία".

Η Κίνα ζήτησε επανειλημμένα από το Τόκιο να ζητήσει συγγνώμη και να καταβάλει αποζημίωση για την "παράνομη" σύλληψη του ναυτικού, απαιτώντας "πρακτικά βήματα" για την επίλυση της διπλωματικής κρίσης.

Την 8η Σεπτεμβρίου αλιευτικό σκάφος συγκρούστηκε με ιαπωνικά περιπολικά σε διαφιλονικούμενα ύδατα στην αλυσίδα των νησιών στην Ανατολική Θάλασσα της Κίνας. Η σύλληψη του καπετάνιου του σκάφους προκάλεσε διπλωματική κρίση ανάμεσα στις δύο ισχυρές ασιατικές χώρες.

Η Ιαπωνία ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι θα απελευθερώσει τον κυβερνήτη του αλιευτικού αλλά διευκρίνισε ότι η απόφαση λήφθηκε αποκλειστικά από εισαγγελείς και επέμεινε ότι τα νησιά αποτελούν τμήμα της χώρας.


Τμήμα ειδήσεων elliniki-stratigiki

Το ΝΑΤΟ και οι έξι εχθροί του

Του ΝΙΚΟΛΑ ΖΗΡΓΑΝΟΥ

Το ΝΑΤΟ αλλάζει σελίδα με τη σύνοδο κορυφής της Λισαβόνας, στις 19 και 20 Νοεμβρίου.

Στη σύνοδο αναμένεται να εγκριθεί το νέο δόγμα και το περίγραμμα για τη νέα δομή της Ατλαντικής Συμμαχίας, που θα συγκεκριμενοποιηθεί μέσα στους επόμενους μήνες με την αναδιάρθρωση των στρατηγείων. Παράλληλα, αναμένεται να δοθεί έμφαση στον πολιτικό διάλογο, που όχι μόνο επεκτείνεται συνεχώς γεωγραφικά αλλά και βαθαίνει, με πολλούς νέους συνομιλητές πέραν της Ευρώπης. Η Μεσόγειος, ο Περσικός (κατ' άλλους Αραβικός) Κόλπος, η Κεντρική Ασία και ο Καύκασος παύουν να είναι δευτερεύουσες πολιτικές και μπαίνουν στο μεγάλο κάδρο.

«Παλιά, όλα ήταν απλά. Υπήρχε απέναντί μας μια μονολιθική απειλή, οι Ρώσοι και σε αυτή την απειλή είμασταν μονοσήμαντα προσανατολισμένοι. Τώρα οι απειλές είναι πολύ διαφορετικές, πολύπλοκες, μη προσδιορισμένες επακριβώς εδαφικά, ο κόσμος αλλάζει πολύ γρήγορα και το τοπίο είναι όλο και πιο σύνθετο. Την ίδια ώρα, τα μέλη της Συμμαχίας έχουν αυξηθεί, το παλιό δόγμα δεν επαρκεί να αντιμετωπίσει αυτές τις νέες προκλήσεις ούτε όμως και η παλιά δομή του ανταποκρίνεται στις νέες συνθήκες. Το ΝΑΤΟ πρέπει να αλλάξει και αυτή την αλλαγή φιλοδοξούμε να τη δούμε στη Λισαβόνα», υποστηρίζει ανώτερη πηγή στο στρατηγείο στις Βρυξέλλες.

Αν ο προηγούμενος γ.γ. του ΝΑΤΟ, Ολλανδός Γιαπ ντε Χοοπ Σέφερ, είχε στόχο να γιατρέψει το τραύμα που προκάλεσε ο πόλεμος στο Ιράκ, ο νέος γ.γ., Δανός Αντες Φογκ Ρασμούσεν, έχει στόχο να εκσυγχρονίσει την 28μελή Συμμαχία και να δώσει χώρο και στο πολιτικό σκέλος. Η ηγεμονία των Ηνωμένων Πολιτειών θα παραμείνει, όμως σε μια συμμαχία που διευρύνεται συνεχώς και λαμβάνει αποφάσεις στη βάση της ομοφωνίας, ο συντονισμός των πολιτικών και τα επιμέρους συμφέροντα των κρατών-μελών δεν είναι πλέον τόσο εύκολο να συγκεραστούν, όσο στο παρελθόν.

Το ΝΑΤΟ άρχισε να αλλάζει με αργούς ρυθμούς μετά την πτώση του Τείχους, με πρώτη δειλή παρουσία του στη Βοσνία το 1995. Ηταν η πρώτη δράση του εκτός των τυπικών του συνόρων, όπως ορίζονται από το καταστατικό του. Η τάση για ενεργότερη παρέμβαση με χρήση των όπλων έγινε μονομερώς στο Κοσσυφοπέδιο, πρόβα τζενεράλε για όσα ακολούθησαν στο Αφγανιστάν.

Οι αλλαγές στο δόγμα

Η πρώτη μετά τον Ψυχρό Πόλεμο αλλαγή δόγματος ήρθε το 1999 και ήταν προσανατολισμένη στη βαλκανική κρίση. Ομως γρήγορα έγινε φανερό ότι ήταν ξεπερασμένο. Αν το ΝΑΤΟ είναι η πολιτική και στρατιωτική Συμμαχία που υπερασπίζεται με στρατιωτικά μέσα τις αξίες και την ασφάλεια του αποκαλούμενου δυτικού κόσμου, ο Οσάμα μπιν Λάντεν έδωσε τον οργανισμό νέο νόημα ύπαρξης.

Με την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 ενεργοποιήθηκε πρώτη φορά το άρθρο 5 του Ευρωατλαντικού Συμφώνου για παροχή βοήθειας προς ένα κράτος-μέλος που δέχεται επίθεση στο έδαφός του από εξωτερικό εχθρό. Το 2003, το ΝΑΤΟ πήρε εντολή από τον ΟΗΕ να ηγηθεί της Διεθνούς Δύναμης στο Αφγανιστάν (ISAF), στην οποία συμμετέχουν και οι 28 χώρες μέλη της Συμμαχίας, μαζί με άλλες 20 χώρες και συνολική δύναμη 140.000 στρατιωτών.

Η εντολή αυτή ανανεώνεται κάθε χρόνο από το Σ.Α. του ΟΗΕ και έχει τη συναίνεση της Ρωσίας και της Κίνας. Η εντολή του ΟΗΕ ζητάει από το ΝΑΤΟ να σταθεροποιήσει την κυβέρνηση της Καμπούλ, να δημιουργήσει περιβάλλον ασφάλειας και να ανοίξει τον δρόμο για την ανασυγκρότηση και την αποτελεσματική διακυβέρνηση.

Πρακτικά, το Αφγανιστάν αποτέλεσε τον πρώτο πόλεμο του ΝΑΤΟ εκτός Ευρώπης και εγκαινίασε μια νέα εποχή που τα σύνορα υπάρχουν μεν, ωστόσο χάνουν τη σημασία τους, καθώς οι απειλές μπορεί να προέρχονται από κάθε σημείο του παγκόσμιου χωριού. Αυτή τη νέα παγκόσμια προβολή του χώρου ευθύνης του ΝΑΤΟ θα σηματοδοτήσει το νέο δόγμα.

Το περίγραμμα του νέου δόγματος κατέθεσε τον περασμένο Απρίλιο η πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μαντλίν Ολμπράιτ και τέθηκε σε διάλογο μεταξύ των χωρών-μελών. Σύμφωνα με νατοϊκή πηγή, ο γ.γ. Ρασμούσεν γράφει αυτές τις ημέρες το τελικό σχέδιο και υπάρχει κατ' αρχήν συμφωνία που θα εκφραστεί στη Λισαβόνα με ομοφωνία.

Απειλές νέου τύπου

Ως απειλές που μπορούν να ενεργοποιήσουν τα άρθρα 5 αλλά και το πιο εύκαμπτο άρθρο 4 της Συνθήκης (που ορίζει αίτημα συνδρομής ενός κράτους-μέλους που νιώθει ότι απειλείται η εδαφική του ακεραιότητα, η πολιτική του ανεξαρτησία και η ασφάλειά του, έννοιες πολύ πιο γενικές σε αντίθεση με την καθαρότητα του άρθρου 5) είναι με το νέο δόγμα οι εξής:

**Τρομοκρατία. Η έννοια αποκτά παγκοσμιοποιημένα χαρακτηριστικά. Αντίθετα από το παρελθόν, που ήταν γεωγραφικά εντοπισμένη. Από τις άκρο-αριστερές ή και εθνικιστικές ομάδες ένοπλης πάλης καθαρά εντοπισμένες σε κράτη με περιορισμένο έδαφος δράσης, το ΝΑΤΟ αντιπαρατίθεται απέναντι σε αυτό που θεωρεί ως μια ρευστή ασύμμετρη απειλή, που βρίσκεται εν δυνάμει παντού.

**Διασπορά πυρηνικών όπλων. Η Β. Κορέα και το Ιράν είναι μέσα στην ατζέντα.

**Ασφάλεια του Διαδικτύου. Κάθε μέρα το ΝΑΤΟ δέχεται περί τις 100 κυβερνο-επιθέσεις που προς το παρόν, αντιμετωπίζονται. Πρόσφατα, η Εσθονία δέχτηκε μιά επίθεση μέσω Διαδικτύου που παρέλυσε για τρεις ημέρες τη χώρα. Ο εισβολέας παρέμεινε άγνωστος, αλλά το καμπανάκι χτύπησε.

**Ενεργειακή ασφάλεια. Η κρίση των αγωγών φυσικού αερίου μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας παρέλυσε για εβδομάδες την Ευρώπη και άλλαξε τα δεδομένα. Η απρόσκοπτη ροή ενέργειας και η προστασία των αγωγών μεταφοράς αποτελούν πλέον στρατηγικό στόχο.

Θαλάσσιος κίνδυνος

**Πειρατεία. Το ίδιο ισχύει για τους θαλάσσιους δρόμους μεταφοράς εμπορευμάτων.

**Κλιματική αλλαγή. Οι πάγοι λιώνουν, νέοι δρόμοι ανοίγουν στον αρκτικό Βορρά, όχι μόνο για μεταφορά εμπορευμάτων, αλλά και για πιθανή εισβολή ακατονόμαστου εχθρού. Νέοι πόλεμοι μπορεί να ξεσπάσουν για το νερό, νέες ανθρωπιστικές καταστροφές θα προκύψουν από την αλλαγή του κλίματος.

Ολες αυτές οι απειλές που θα ενταχθούν στο νέο δόγμα έχουν κοινό τόπο το παγκόσμιο περιβάλλον, δεν εντοπίζονται γεωγραφικά, δεν αντιμετωπίζονται μόνο με κανόνια. Χρειάζονται άλλες πολιτικές αντιμετώπισης. Αυτό το κατανοούν στις Βρυξέλλες και προωθούν την πολυμερή πολιτική συνεργασία με ομάδες χωρών που πλέον εκτείνονται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Από τον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη που εμπλέκει όλη την Ευρώπη μέχρι την Κεντρική Ασία, έως τον Μεσογειακό Διάλογο και την Πρωτοβουλία της Κωνσταντινούπολης που έχει σαφέστατη αναφορά στο Ιράν.

Μεγάλο ανοιχτό κεφάλαιο θα παραμείνει για πολύ η σχέση του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία, που βρίσκει ωστόσο κοινό έδαφος στην αντιμετώπιση των ένοπλων ισλαμικών κινημάτων, όσο και με την Ευρωπαϊκή Ενωση, που δείχνει αδύναμη πολιτικά και λόγω της οικονομικής κρίσης να αυτοπροσδιοριστεί αμυντικά.

Ομως το πιο σημαντικό είναι ότι αυτές οι νέες απειλές είναι πιο πολιτικές και ταυτόχρονα πιο ασαφείς και επιδέχονται πολλές ερμηνείες. Ασαφές είναι επίσης πότε θεωρείται μια αποστολή επιτυχής. Στο παρελθόν , αυτο ήταν απλό. Σήμερα, ποιός κρίνει και με ποιό κριτήριο πότε λήγει και αν είναι νικηφόρος ένας πόλεμος όπως στο Αφγανιστάν; Η απάντηση είναι μόνο πολιτική. Ομως το νέο δόγμα τα χωράει όλα και πάει παντού.

ΕNET.GR

Τμήμα ειδήσεων elliniki-stratigiki

Στο φως απόρρητα έγγραφα της κυβέρνησης Μπους για τον πόλεμο στο Ιράκ

Το επιτελείο του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους επεδίωξε, αμέσως μετά την είσοδό του στον Λευκό Οίκο, να βρει τρόπο για την ανατροπή του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσέιν και για τη δικαιολόγηση ενός πολέμου στο Ιράκ, αποκαλύπτουν απόρρητα επίσημα έγγραφα που αποχαρακτηρίσθηκαν πρόσφατα.

Λίγες ώρες μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, ο τότε υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ Ντόναλντ Ράμσφελντ αναφέρθηκε σε μία επίθεση εναντίον του Ιράκ παράλληλα με την καταδίωξη του Οσάμα μπιν Λάντεν, σύμφωνα με τα πρακτικά σύσκεψης που πραγματοποιήθηκε τότε.

Ο Ντόναλντ Ράμσφελντ ανέθεσε σε έναν νομικό σύμβουλο του Πενταγώνου να προσπαθήσει μαζί με έναν ανώτατο αξιωματούχο να βρει στοιχεία για υποθετική σχέση του ιρακινού καθεστώτος με τον ηγέτη της Αλ Κάιντα, σύμφωνα με τα έγγραφα που δημοσιεύονται από το ανεξάρτητο ερευνητικό ινστιτούτο National Security Archive.

Η αμερικανική κυβέρνηση έχει παραδεχθεί έκτοτε ότι το καθεστώς του Σαντάμ Χουσέιν δεν είχε καμία σχέση με τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου.

Ηδη από τον Ιούνιο και Ιούλιο του 2001, αξιωματούχοι παρουσίαζαν σωλήνες από αλουμίνιο ως απόδειξη ότι η Βαγδάτη διαθέτει πυρηνικά όπλα, πριν ακόμη αυτοί εξετασθούν, σύμφωνα με ενημερωτικό σημείωμα που είχε διαβιβασθεί στον τότε υπουργό Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ. Λίγο αργότερα αποδείχθηκε ότι οι σωλήνες δεν είχαν καμία σχέση με τον πυρηνικό τομέα.

Η σύγκρουση με το Ιράκ αποτέλεσε επίσης το θέμα σημειώματος με ημερομηνία Ιούλιος 2001 το οποίο διαβιβάσθηκε στην Κοντολίζα Ράις, τότε σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας. Στο σημείωμα ο Ντόναλντ Ράμσφελντ απαιτεί τη σύγκληση σύσκεψης υψηλού επιπέδου με θέμα τη στρατηγική απέναντι στη Βαγδάτη.

Εκφράζοντας την ανησυχία του για την αναποτελεσματικότητα των κυρώσεων εναντίον του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσέιν και για την ενίσχυση των ικανοτήτων της ιρακινής αντιαεροπορικής άμυνας, ο Ντόναλντ Ράμσφελντ αναφέρει: «Σε λίγα χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει αναμφίβολα να αντιμετωπίσουν έναν Σαντάμ που θα διαθέτει πυρηνικά όπλα».

Κάνοντας την πρόβλεψη ότι ένας πόλεμος θα είναι επιτυχής, ο αμερικανός υπουργός Αμυνας δήλωνε τότε ότι η πτώση του Σαντάμ Χουσέιν θα αυξήσει το γόητρο της Ουάσινγκτον στην περιοχή και σε ολόκληρο τον κόσμο.

«Εάν το καθεστώς του Σαντάμ πέσει, θα είμαστε σε σαφώς καλύτερη θέση στην περιοχή και αλλού...μία μεγάλη νίκη στο Ιράκ θα ενίσχυε την αξιοπιστία των ΗΠΑ και την επιρροή τους στην περιοχή».

Αλλο έγγραφο δείχνει ότι ήδη από τον χειμώνα του 2001, δύο μήνες μετά την εισβολή στο Αφγανιστάν, ο Ντόναλντ Ράμσφελντ συζητούσε τα σχέδια την επίθεση εναντίον του Ιράκ, η οποία τελικά θα πραγματοποιηθεί τον Μάρτιο 2003.

Κατά τη διάρκεια σύσκεψης με τον στρατηγό Τόμι Φρανκς, πρώην διοικητή της CENTCOM, επιφορτισμένης με την περιοχή της Μέσης Ανατολής, ο Ντόναλντ Ράμσφελντ τού είχε τότε δώσει εντολή να ετοιμασθούν οι στρατιωτικές δυνάμεις για τον «αποκεφαλισμό» του ιρακινού καθεστώτος.

Σε έκθεσή του με ημερομηνία 27 Νοεμβρίου 2001 δίνει έναν κατάλογο με τις αιτιολογίες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από την κυβέρνηση για την έναρξη ενός πολέμου εναντίον του Ιράκ, όπως επιθέσεις του ιρακινού στρατού εναντίον του κουρδικού θύλακα στο βόρειο Ιράκ, σχέσεις ανάμεσα στο καθεστώς του Σαντάμ και την 11η Σεπτεμβρίου, επιθέσεις με χρήση βάκιλου του άνθρακα, καθώς και διαμάχες γύρω από τις επιθεωρήσεις πολεμικού εξοπλισμού από τον ΟΗΕ.

Σημείωμα υπηρεσίας αναλύσεων του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, που φέρει ημερομηνία 18 Δεκεμβρίου 2001, προειδοποιεί ότι η Γαλλία και η Γερμανία θα αντιταχθούν σε μια εισβολή στο Ιράκ, εάν δεν υπάρχουν συγκεκριμένες αποδείξεις ότι η Βαγδάτη βρίσκεται πίσω από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Στο ίδιο σημείωμα επισημαίνεται ότι η υποστήριξη που θα παράσχει ο βρετανός πρωθυπουργός θα έχει υψηλό πολιτικό κόστος για τον Τόνι Μπλερ και εκφράζονται φόβοι για ενδεχόμενες αντιδράσεις του μουσουλμανικού πληθυσμού της Βρετανίας.

AΠΕ

Τμήμα ειδήσεων elliniki-stratigiki

Ποιός είναι ο περιβόητος Άλεξ Ρόντος

Φίλος και έμπιστος του Πρωθυπουργού, αθόρυβος και άνθρωπος ειδικών αποστολών, κινείται με άνεση είτε στο υπουργείο Εξωτερικών είτε στα Βαλκάνια, στον Καύκασο και στη Μέση Ανατολή

Από τις ΜΚΟ, τον Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο και τα λόμπι στον Γ. Παπανδρέου


Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artid=356768&dt=26/09/2010#ixzz10d72lMKd


Ο ΑΛΕΞ ΡΟΝΤΟΣ είναι ένας άνθρωπος που έχει επιλέξει να κινείται στο παρασκήνιο. Αυτό φαίνεται από τη χαμηλή χροιά της φωνής του, αλλά και από το γεγονός ότι αποφεύγει να επιδεικνύεται, προτιμώντας να περνάει πολλές ώρες στο σπίτι του στη Γλυφάδα
- όταν δεν ταξιδεύει. Ακόμη και όταν εργαζόταν στο υπουργείο Εξωτερικών, προστάτευε πολύ καλά την προσωπική του ζωή. Ισως γι΄ αυτό έχει δημιουργηθεί γύρω από το πρόσωπό του ένας μύθος και οι δραστηριότητές του έχουν λάβει μυθιστορηματική διάσταση. Ελάχιστοι όμως διαθέτουν τις διεθνείς προσβάσεις του. Και ακόμη λιγότεροι έχουν στο Βlackberry τους τα τηλέφωνα προσώπων-«κλειδιών» με τα οποία να μπορούν να επικοινωνήσουν ανά πάσα στιγμή. Παρά τις αθόρυβες κινήσεις του όμως, η παρουσία του στο περιβάλλον του κ. Γ. Παπανδρέου εδώ και πάνω από 10 χρόνια έχει πυροδοτήσει ουκ ολίγες φορές έντονες αντιδράσεις και σωρεία συνωμοσιολογικών σεναρίων. Ποιος είναι όμως τελικά ο Αλεξ Ρόντος;

O κ. Ρόντος επανήλθε στο προσκήνιο την εβδομάδα που μας πέρασε. Αιτία, ο ρόλος που σύμφωνα με ορισμένους διαδραματίζει στη διπλωματική διελκυστίνδα του Σκοπιανού. Ο υπουργός Εξωτερικών κ. Δ. Δρούτσας ερωτήθη στη Νέα Υόρκη για το αν ο κ. Ρόντος ασκεί «μυστική διπλωματία» εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης ώστε να λυθεί το πρόβλημα της ονομασίας των Σκοπίων. Και η απάντησή του ερμηνεύθηκε ως έμμεση επιβεβαίωση ότι «κάτι τρέχει».

«Ο κ. Ρόντος είναι πολύ καλός γνώστης της περιοχής των Βαλκανίων» παραδέχθηκε ο κ. Δρούτσας. «Υπήρξε και στο παρελθόν συνεργάτης στο υπουργείο Εξωτερικών» παρατήρησε. Και πρόσθεσε: «Δεν έχει καμία θεσμική θέση, δεν υπάρχει καμία θεσμική συνεργασία με τον κ. Ρόντο. Αν μπορούν όμως άτομα όπως ο κ.Ρόντος ή και άλλοι να μεταφέρουν τα ελληνικά μηνύματα,αυτό είναι ευπρόσδεκτο». Και ο νοών νοείτω...

Από τον Ιάκωβο στον Γιώργο

Γεννηθείς στην Τανζανία το 1954, ο κ. Ρόντος μεγάλωσε στην Αφρική. Σπούδασε Ιστορία στην Οξφόρδη, κάτι που «προδίδει» και η βρετανική προφορά του. Εκανε ρεπορτάζ στην Αφρική, εργαζόμενος σε περιοδικά και εφημερίδες. Σταδιακά όμως ανακάλυψε τον κόσμο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ). Εργάστηκε, μεταξύ άλλων, στην Αιθιοπία, στην Αίγυπτο, στο Μαρόκο και στον Λίβανο, αλλά και ως σύμβουλος στην Παγκόσμια Τράπεζα.

Σημείο καμπής στην καριέρα του ήταν το 1992. Τότε ο Αρχιεπίσκοπος Βορείου Αμερικής Ιάκωβος τον επέλεξε για να ιδρύσει την πρώτη ανθρωπιστική ΜΚΟ της Ορθόδοξης Εκκλησίας, με την ονομασία Ιnternational Οrthodox Christian Charity (ΙΟCC). Από τη νέα του θέση ο κ. Ρόντος άρχισε να έρχεται σε επαφή με την ελληνική Ομογένεια και το ελληνοαμερικανικό λόμπι. Ηταν από την ίδια θέση που πρωτοήρθε σε επαφή με τον σημερινό Πρωθυπουργό, το 1996-1997.

Οι βάσεις του ισχυρού δεσμού φι λίας και εμπιστοσύνης με τον κ. Παπανδρέου (ο οποίος ήταν ακόμη αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών) μπήκαν όταν ο κ. Ρόντος ήρθε στην Αθήνα μαζί με τον τότε πρόεδρο του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ) Αντριου Αθενς για να πείσουν την ελληνική κυβέρνηση να ενισχύσει οικονομικά τους έλληνες ομογενείς της Μαύρης Θάλασσας.

Στη Βασιλίσσης Σοφίας\

Το 1999 ο κ. Παπανδρέου ανέλαβε το πηδάλιο του υπουργείου Εξωτερικών διαδεχόμενος τον κ. Θ. Πάγκαλο . Ο σημερινός Πρωθυπουργός εστράφη στον κ. Ρόντο και του ανέθεσε να στήσει εξαρχής την Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ). Σύμφωνα με τις μαρτυρίες ανθρώπων που γνωρίζουν τα πράγματα εκ των έσω, «ήταν πανίσχυρη και είχε στη διάθεσή της πολλά χρήματα,ακόμη και από τα μυστικά κονδύλια του υπουργείου».

Ωστόσο σταδιακά άρχισε να αναλαμβάνει ειδικές και «επικίνδυνες» αποστολές. Μια από τις περιοχές που γνώριζε αρκετά καλά ο κ. Ρόντος ήταν η Γιουγκοσλαβία, λόγω παλαιότερης αποστολής της ΙΟCC το 1992. Επιστρέφοντας στο Βελιγράδι το 1998, άρχισε να έρχεται σε επαφή με ηγέτες της αντιπολίτευσης στον τότε πανίσχυρο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς.

Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες εκείνης της περιόδου, το «στρατηγείο» του βρισκόταν στο ξενοδοχείο Ηyatt της σερβικής πρωτεύουσας. Και παρά τις αντιρρήσεις που είχαν αρχίσει να διατυπώνονται από έλληνες διπλωμάτες, καθώς ο κ. Ρόντος είχε απευθείας δίαυλο επικοινωνίας με τον κ. Παπανδρέου, αποφασίστηκε η προσεκτική αναθεώρηση της ελληνικής πολιτικής με το βλέμμα στη «μετά Μιλόσεβιτς εποχή». Ηταν σε αυτό το πλαίσιο άλλωστε που το 2000 διοργανώθηκε στο Καβούρι συνάντηση των ηγετών της σερβικής αντιπολίτευσης.

Ο κ. Ρόντος έμεινε στο υπουργείο Εξωτερικών ως και τις εκλογές του 2004. Μετά την ήττα του κ. Παπανδρέου παραιτήθηκε, αλλά οι σχέσεις τους παρέμειναν στενές. Ο κ. Ρόντος συνέχισε να εμφανίζεται στα Συμπόσια της Σύμης, ενώ εργάζεται ακόμη και σήμερα ως σύμβουλος κυβερνήσεων και άλλων φορέων. Βρέθηκε μάλιστα στο πλευρό του προέδρου της Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι, υπογράφοντας «προφητικό» άρθρο τον Μάιο του 2008 στην «Ιnternational Ηerald Τribune», λίγο πριν από τον πόλεμο Τιφλίδας- Μόσχας.

Εριξε τη γέφυρα με το Ισραήλ

Με τον υπουργό Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου Ο κ. Ρόντος έχει εργαστεί και στην Παγκόσμια Τράπεζα...

Ο έλληνας Πρωθυπουργός εκτιμά απεριόριστα τις ικανότητές του. Και σύμφωνα με πληροφορίες, ήταν ο κ. Ρόντος που διεδραμάτισε κρίσιμο ρόλο στη νέα σχέση Αθηνών- Ιερουσαλήμ, η οποία κορυφώθηκε με την ανταλλαγή επισκέψεων του κ. Παπανδρέου και του Βενιαμίν Νετανιάχου, πραγματοποιώντας ταξίδι-«αστραπή» στο Ισραήλ για συνομιλίες με την ισραηλινή ηγεσία μετά την κρίση στις τουρκοϊσραηλινές σχέσεις τον περασμένο Ιούνιο. Και οι γνωρίζοντες επισημαίνουν ότι ούτε η ενεργοποίηση του έλληνα Πρωθυπουργού στο Μεσανατολικό ούτε η πρόσφατη συνάντηση-έκπληξη στη Νέα Υόρκη με τον πρόεδρο του Ιράν Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ πρέπει να θεωρούνται κεραυνός εν αιθρία.

"Δεν έχω να απολογηθώ για κάτι"

Με το γνωστό του πληθωρικό ύφος, ο κ. Πάγκαλος είχε εκφράσει δημοσίως τη δυσαρέσκειά του για τον ρόλο του κ. Ρόντου στο υπουργείο Εξωτερικών. Δεν τον είχε κατονομάσει, αλλά τον είχε «φωτογραφίσει», μιλώντας για «στελέχη που κινούνται στο κτίριο της Βασιλίσσης Σοφίας και μιλούν αγγλικά». Ο κ. Ρόντος αποτελεί επίσης «κόκκινο πανί» για πολλούς διπλωμάτες που έχουν αναπτύξει αλλεργία σε οποιαδήποτε μη θεσμική παρέμβαση στην εξωτερική πολιτική.

Οι επικριτές του επιμένουν να υποστηρίζουν ότι «είναι άνθρωπος των Αμερικανών» και ότι «κινείται έξω από κάθε θεσμικό πλαίσιο». Κατά καιρούς εμφανίζονται σε διάφορους κύκλους «πικάντικα» σενάρια, όπως το ότι κινείται ακόμη και σήμερα στα Βαλκάνια με ελληνικό διπλωματικό διαβατήριο χωρίς να ενημερώνει τους έλληνες πρέσβεις ή ότι συνομιλεί με τους Τούρκους για τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.

Στους συνομιλητές του ο κ. Ρόντος επιμένει ότι «δεν σκοπεύω να απαντήσω δημοσίως στους επικριτές μου. Σίγουρα όσα γίνονται δεν με ευχαριστούν, αλλά την ίδια στιγμή θεωρώ ότι δεν έχω να απολογηθώ για κάτι». Επιμένει άλλωστε ότι «αν μπορώ να προσφέρω στην πατρίδα τουως Ελληνας της Διασποράς, με τις ικανότητες, τις γνώσεις ή τις γνωριμίες μου, τότε θα το κάνω με ευχαρίστηση» , καθώς και ότι «δεν επιδιώκω αξιώματα».

ΤοΒημα

Τμήμα ειδήσεων elliniki-stratigiki

ΘΡΑΚΗ: ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΣΤΟ ΦΩΣ ΟΙ ΕΓΚΑΘΕΤΟΙ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ

Ακόμη και ο μετριοπαθής,μη εθνικιστικός τύπος της Θράκης υποδέχθηκε με προβληματισμό την είδηση ότι η αντινομάρχης Ροδόπης και υποψήφια ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Σιμπέλ Μουσταφάογλου, τέθηκε επικεφαλής αμιγούς μειονοτικού ψηφοδελτίου. Ο συνδυασμός «Πρώτο Βήμα για την Ισότητα» θα διεκδικήσει τον δήμο Κομοτηνής, στις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου.

Την ερχόμενη Τετάρτη αναμένεται να ανακοινωθεί και ο αμιγής μειονοτικός, δημοτικός, συνδυασμός στην Ξάνθη, ο οποίος είχε συμμετάσχει και στις εκλογές του 2006, εκλέγοντας δυο δημοτικούς συμβούλους. Το όνομά του: «Ισότητα για το δήμο Ξάνθης» Υποψήφια δημοτική σύμβουλος για το δήμο Μύκης Ξάνθης, σε αμιγώς μειονοτικό συνδυασμό, και η Γκιουλ Καραχασάν, που το 2006 ήταν υποψήφια υπερνομάρχης, με το ΠΑΣΟΚ.

Τα πρόσωπα που συμβόλιζαν τα ανοίγματα του ΠΑΣΟΚ και του ίδιου του προέδρου του προς την μουσουλμανική μειονότητα του γυρίζουν τη πλάτη, προκαλώντας μια σειρά ερωτηματικά.


« Η Σιμπέλ Μουσταφάογλου εξαγγέλλει τον Συνδυασμό «Πρώτο Βήμα προς την ισότητα», έχοντας η ίδια υπάρξει οκτώ συναπτά έτη νομαρχιακή σύμβουλος και έχοντας διατελέσει υποψήφια ευρωβουλευτής του ΠαΣοκ!!!», σχολιάζει ο ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ της Θράκης. Ποια πρώτα βήματα λοιπόν όταν η ίδια, η κοινωνία της Ροδόπης, οι πολιτικοί της ταγοί, το ΠαΣοΚ τής έχει δώσει τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει σε δέκα χρόνια 1000 βήματα μαζί, και όταν μια σειρά εξαιρετικών τούρκικης καταγωγής συμπολιτών είναι, εδώ και μια εικοσαετία το λιγότερο, ήδη ενταγμένοι στην εξυπηρέτηση των πολιτικών μας θεσμών, υπηρετώντας τους με αξιοσύνη, ακεραιότητα και αφοσίωση;»

«Προσκύνησε το τουρκικό προξενείο και τους εξτρεμιστές»

«Η εμφάνισή της ήταν αρχηγική», γράφει ο ΜΑΧΗΤΗΣ της Ξάνθης. «Το παρών στην ανοιχτή συγκέντρωση, η οποία πραγματοποιήθηκε σε γνωστό ξενοδοχείο της Κομοτηνής έδωσαν σύσσωμοι οι θρησκευτικοί και πολιτικοί παράγοντες της μειονότητας καθώς επίσης πρόεδροι και εκπρόσωποι συλλόγων, φορέων και οργανισμών της μειονότητας.
Μεταξύ αυτών ο «ψευτομουφτής» Κομοτηνής, Ιμπραήμ Σερήφ, ο «ψευτομουφτής» Ξάνθης και πρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής Μειονότητας, Αχμέτ Μετέ, ο πρόεδρος της «Ένωσης Τούρκων Δασκάλων», Σαμήτ Οραμάν, ο πρόεδρος του Κόμματος DEP (Φιλίας, Ισότητας και Ειρήνης), Μουσταφά Αλή Τσαούς, ο νομαρχιακός σύμβουλος και υποψήφιος βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ, Κοτζά Μουμίν Ριτβάν, ο Δήμαρχος Φιλύρας, Χασάν Κιαζήφ, και ο πρώην Δήμαρχος Σώστη, Μουσταφά Μουσταφά».

«Πολιτική αυτοκτονία της Σιμπέλ. Προσκύνησε η αντινομάρχης το τουρκικό προξενείο και προσέγγισε τους εξτρεμιστές. Κανείς δεν θα περίμενε η μετριοπαθής άλλοτε Σιμπέλ Μουσταφάογλου, συνεργάτης του Άρη Γιαννακίδη(νομάρχη Ροδόπης), βάζοντας πάνω απ' όλα την φιλοδοξία της και ποιος ξέρει ποια ακόμη ανταλλάγματα, να ηγείται ενός τέτοιου σχήματος, προσβάλλοντας όλους τους προγενέστερους συνεργάτες της και αποδεικνύοντας ότι τελικά, είναι πολύ εύκολο να φτύσεις το κόμμα που σε ανέδειξε», γράφει η εφημερίδα ΧΡΟΝΟΣ της Κομοτηνής.

Η γοητευτική Σιμπέλ

Η Σιμπέλ Μουσταφάογλου γεννήθηκε στην Κομοτηνή, αλλά μεγάλωσε στην Γερμανία, όπου πήγαν οι γονείς της για να εργασθούν. Στο βιογραφικό της αναφέρει ότι σπούδασε στο Τμήμα Γερμανικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Άγκυρας και ότι έκανε Μεταπτυχιακές σπουδές στο Μόναχο.

Όλα αυτά, έκαναν την ξανθιά, γοητευτική κοπέλα, με τα γαλάζιο βλέμμα, περιζήτητη νύφη στη μειονότητα. Παντρεύτηκε τον γιο του πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Μεχμέτ Αχμέτ, αλλά αυτό δεν την εμπόδισε να έχει και μια επιτυχημένη επαγγελματική πορεία. Το φροντιστήριο ξένων γλωσσών που άνοιξε στην Κομοτηνή, το 1999, έχει πετυχημένη πορεία και μαθητές, κυρίως, παιδιά της μειονότητας.

Το 2002 εκλέχτηκε Νομαρχιακή Σύμβουλος με τον συνδυασμό του Άρη Γιαννακίδη. Από το 2002 έως το 2004 υπήρξε Αντιπρόεδρος Νομαρχιακού Συμβουλίου. Από το 2006 ασκεί καθήκοντα Αντινομάρχη με αρμοδιότητα στα θέματα Παιδείας, Πρόνοιας, Πολιτισμού και Κοινωνικής Πολιτικής. Υπήρξε πρόεδρος του κέντρου πρόληψης κατά των εξαρτησιογόνων ουσιών «ΟΡΦΕΑΣ», ενώ είναι Αντιπρόεδρος του ΔΣ της Νομαρχιακής Επιχείρησης Ανάπτυξης Νομού Ροδόπης.

Το 2005 εκλέχτηκε μέλος της Περιφερειακής Επιτροπής Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης του ΠΑΣΟΚ, όπου ήταν υπεύθυνη του τομέα Παιδείας και μέλος των επιτροπών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Διεθνών Σχέσεων. Έχει συνεργαστεί με το ΙΣΤΑΜΕ σε θέματα μειονότητας. Συμμετείχε εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ σε σειρά συναντήσεων του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, στις Βρυξέλλες, με θέμα «Σεβασμός στην διαφορετικότητα στις μουσουλμανικές κοινότητες».
Το 2009 ήταν υποψήφια ευρωβουλευτής

Από την Καραχασάν στην Σιμπέλ

«Η Σιμπέλ δεν είναι Καραχασάν», μου απάντησε δημοσιογράφος της Κομοτηνής, όταν ανέφερα ότι το πείραμα Παπανδρέου με τη μειονότητα στις εκλογές του 2006 ήταν παρακινδυνευμένο και αποτυχημένο και ότι το επανέλαβε και στις ευρωεκλογές του 2009. «Η Καραχασάν ήρθε από το πουθενά το 2006 για την υπερνομαρχία Ξάνθης-Καβάλας-Δράμας. Κανείς δεν την ήξερε. Δεν είχε κοινωνική και πολιτική εμπειρία. Με την Σιμπέλ τα πράγματα δεν ήταν το ίδιο.

Όταν ο Παπανδρέου την έβαλε στο ευρω-ψηφοδέλτιο, ήταν ήδη αντινομάρχης, πρώτη σε ψήφους στο νομό Ροδόπης. Από την άλλη είναι μια προοδευτική γυναίκα με τελείως διαφορετικό προφίλ. Για αυτό και δυσκολεύονται να πιστέψουν οι σύντροφοί της στο ΠΑΣΟΚ ότι αποφάσισε να «παίξει» με το τουρκικό προξενείο και με όλους αυτούς του κύκλους. Έβαζαν το χέρι τους στη φωτιά για την Σιμπέλ, και διαψεύσθηκαν».



Μεταξύ αυτών των κύκλων αναφέρεται και το κόμμα Φιλίας Ισότητας και Ειρήνης(DEP) του Αχμέτ Σαδίκ, που σκοτώθηκε σε τροχαίο το 1995. Στην Κομοτηνή μιλούν για νεκρανάσταση του DEP, και προσπάθειά του να ξαναγίνει ρυθμιστής της μειονότητας και των ψήφων της.

«Φιλία, ειρήνη αλλά και ισότητα»

«Σήμερα 22 Σεπτεμβρίου είναι μια μεγάλη ιστορική ημέρα για την Μειονότητα. Στο μέλλον, αυτοί που θα διαβάζουν τα σημερινά γεγονότα θα μας βλέπουν με μεγάλη εκτίμηση,είπε κατά την παρουσίαση του συνδυασμού, ο Μουσταφά Αλή Τσαβούς, Πρόεδρος του κόμματος Φιλίας Ισότητας και Ειρήνης (D.E.P.) Ο συνδυασμός «Πρώτο Βήμα για την Ισότητα» γεννήθηκε εξαιτίας της μεγάλης διαφοράς που αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια στα προβλήματα η Μειονότητα. Αυτοί που δεν μπόρεσαν να δουν τη διαφορά κάνουν μεγάλο λάθος. Δεν μπορείτε να αγνοήσετε τη Μειονότητα στη Ροδόπη. Με αυτήν την άγνοια δεν θα μπορέσετε να φθάσετε πουθενά. Εμείς στις ομιλίες μας πάντα ζητάμε ισότητα. Βεβαίως είμαστε υπέρ της φιλίας και της ειρήνης, αλλά και της ισότητας.

Έτσι ο συνδυασμός «Πρώτο Βήμα για την Ισότητα» θα είναι η φωνή της Μειονότητας στο δήμο Κομοτηνής. Θα γίνει η φωνή των υπηρεσιών και των δικαιωμάτων της που δεν της δόθηκαν μέχρι σήμερα. Εμείς ως κόμμα στηρίζουμε τον συνδυασμό «Πρώτο Βήμα για την Ισότητα» και θα είμαστε στο πλευρό τους μέχρι το τέλος. Έχουμε ανοιχτές τις πόρτες μας για όλους και από την Μειονότητα και από την Πλειονότητα, αρκεί να βλέπουν τα προβλήματά μας».

« Η ομιλία της Σιμπέλ γράφτηκε στο προξενείο».

Στην παρουσίαση του συνδυασμού, όλες οι ομιλίες έγιναν στα τουρκικά, με εξαίρεση, μια μικρή αναφορά στα ελληνικά, από την επικεφαλής:
« Χαιρόμαστε που δεν είμαστε μόνοι μας σε αυτό το δρόμο και έχουμε μαζί μας όλους τους φορείς της τουρκικής μειονότητας. Αυτός είναι ο σκοπός ίδρυσης του ανεξάρτητου συνδυασμού «Πρώτο Βήμα για την Ισότητα» για το δήμο Κομοτηνής. Είναι η απόδειξη ότι η μειονότητα όταν χρειασθεί μπορεί να γίνει μια γροθιά.

Αυτό που μας ενώνει είναι ο κοινός αγώνας μας για το καλό της μειονότητας. Τελευταία ακούγεται συχνά η φράση ότι έχουμε αποκτήσει τα δικαιώματά μας ως πολίτες αυτής της χώρας που είναι η πατρίδα μας. Εμένα και τους συνεργάτες μου, αυτό δεν μας ικανοποιεί. Σε κάθε δημοκρατική χώρα δεν θα έπρεπε να απολαμβάνει κάθε πολίτης ίσα δικαιώματα; Αυτό δεν είναι αυτονόητο; Γιατί τότε κάθε φορά που καλυτερεύουν κάποια πράγματα κάνουμε λόγο για πράγματα που είναι αυτονόητα; Γιατί τα μπερδεύουμε με τα μειονοτικά μας δικαιώματα;».

«Η ομιλία της Σιμπέλ γράφτηκε στο προξενείο Κομοτηνής, ενώ δεν δέχθηκε καμιά ερώτηση μετά την ομιλία της» αναφέρουν δημοσιογράφοι που παρευρέθηκαν στην παρουσίαση του μειονοτικού συνδυασμού.Η είδηση της συγκρότησής του, πάντως, φαίνεται να προβληματίζει παράγοντες της μειονότητας που δεν επιθυμούν να εμπλακούν σε ένα υποκινούμενο από την Άγκυρα, εκλογικό σχήμα, αλλά φοβούνται τις συνέπειες της άρνησής τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υπάρχει δυστοκία στην συγκρότηση των συνδυασμών από τα κόμματα.

ΠΑΣΟΚ: πισωγύρισμα

«Μου κάνει εντύπωση το όνομα του συνδυασμού. «Το πρώτο βήμα για την Ισότητα», ήταν η αντίδραση του κυβερνητικού εκπροσώπου και βουλευτή Ροδόπης, Γιώργου Πεταλωτή. Γνωρίζουμε, πολύ καλά πως η ισότητα έχει κατακτηθεί απ' όλη την κοινωνία, χριστιανούς και μουσουλμάνους. Αυτό δεν έγινε τυχαία και αυτόματα. Έγινε, μέσα από συγκεκριμένες διαδικασίες. Χαίρομαι, γιατί το κόμμα στο οποίο ανήκω ήταν από τους πρώτους κομματικούς σχηματισμούς που πίστεψε στην ισότητα μεταξύ των πολιτών, και έδωσε μάχες σε πολλά επίπεδα. Από εκεί και πέρα, ακολούθησαν και άλλες πολιτικές δυνάμεις.

...Ζούμε σε μια περιοχή όπου το δικαίωμα στην ισότητα είναι και κατεκτημέντο και κατοχυρωμένο. Ο καθένας χρησιμοποιεί αυτή την έννοια κατά το δοκούν. ..Το να υπάρχουν ψηφοδέλτια χωριστά με βάση το θρήσκευμα ή την καταγωγή, είναι πισωγύρισμα, ειδικά για τη μειονότητα. Ο καθένας όμως ας αναλάβει τις ευθύνες του. Είναι κρίμα, προσπάθειες που γίνονται εδώ και δεκαετίες να τορπιλίζονται. Ο καθένας είναι υπόλογος απέναντι στον ελληνικό λαό».

Τα ερωτηματικά.

Το θέμα του μειονοτικού ψηφοδελτίου αποτελεί το βασικό θέμα συζήτησης στα πολιτικά στέκια και τα καφενεία της πόλης, ανεξάρτητα από το αν οι θαμώνες είναι χριστιανοί ή μουσουλμάνοι. Μεταξύ αυτών που ακούγονται είναι ότι «υποψήφιοι σε μεικτά σχήματα, φοβούνται ότι το προξενείο θα τους μαυρίσει. Όπως και απλοί άνθρωποι της μειονότητας, απλοί ψηφοφόροι, που σπουδάζουν τα παιδιά τους στην Τουρκία, φοβούνται για ενδεχόμενες συνέπειες, αν δεν συστρατευθούν».

Σε μια περίοδο όπου βελτιώνονται οι ελληνοτουρκικές σχέσεις , γιατί το τουρκικό προξενείο να ενθαρύνει ή και να καθοδηγεί μια κίνηση που αντικειμενικά στρέφεται κατά της ελληνικής κυβέρνησης; Πρόκειται για αντίδραση από το βαθύ κράτος της Τουρκίας στη προσέγγιση; H Σιμπέλ Μουσταφάογλου ξέρει σίγουρα την απάντηση.

tvxs

Τμήμα ειδήσεων elliniki-stratigiki