Οι Γερμανοί και ο "θησαυρός" του ΟΤΕ!!!

Στο κρίσιμο διάστημα που προηγήθηκε της συμφωνίας για την παροχή βοήθειας από το ΔΝΤ, η χώρα ήταν έρμαιο των αγορών και η κυβέρνηση αναζητούσε απελπισμένα βοήθεια προκειμένου να μην εκτραπεί η κατάσταση. Η φημολογία οργίαζε, κάποιοι διέδιδαν ότι στο Νομισματοκοπείο τύπωναν δραχμές, κάποιοι άλλοι έλεγαν ευθαρσώς ότι θα βγούμε από το ευρώ και πολλοί πίστευαν ότι η δέσμευση των καταθέσεων ήταν θέμα ημερών. Η ατμόσφαιρα στη χώρα μύριζε μπαρούτι και αρκούσε ένας και μόνο λάθος χειρισμός ή μια είδηση για να δυναμιτίσει την κοινωνία που βρισκόταν ούτως ή άλλως σε αναβρασμό.

Η εμπιστοσύνη όλων βρισκόταν στο ναδίρ και πολύ περισσότερο των ξένων επενδυτών που στερούμενοι συναισθηματικών δεσμών έβλεπαν μια χώρα υπό κατάρρευση και ανησυχούσαν για το μέλλον των κεφαλαίων τους. Ενταγμένη σ’ αυτό το κλίμα θα πρέπει να δει κανείς την απόφαση της διοίκησης της Deutsche Telekom να ζητήσει από τους επικεφαλής του ΟΤΕ, τη μεταφορά των ταμειακών διαθεσίμων και των υπόλοιπων κεφαλαίων τους εκτός Ελλάδας. Πρόκειται για κεφάλαια που ανάλογα με την περίοδο κινούνται πέριξ του ενός δισ. ευρώ. Ήταν μια κίνηση που θα διασφάλιζε την περιουσία του ΟΤΕ, δημιουργώντας ωστόσο πανικό άνευ προηγουμένου στη χώρα. Το ποσό ήταν μεγάλο αλλά ο συμβολισμός μεγαλύτερος. Θα διέλυε το τραπεζικό σύστημα καθώς θα κλονιζόταν η εμπιστοσύνη του κόσμου καθώς ο ΟΤΕ είναι ένας από τους μεγαλύτερους –αν όχι ο μεγαλύτερος– καταθέτες του εγχώριου τραπεζικού συστήματος.

Η εντολή δόθηκε για πρώτη φορά στον Π. Βουρλούμη στις αρχές του έτους σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες. Ο Έλληνας μάνατζερ, λένε οι ίδιες πηγές, δεν χρειάστηκε χρόνο για να λάβει την απόφασή του. Αρνήθηκε να εκτελέσει την εντολή και υπέβαλε αμέσως την παραίτησή του, δημιουργώντας αμηχανία στους επιτελείς της Deutsche Telekom, οι οποίοι θεώρησαν την εξαγωγή των κεφαλαίων ως επιβεβλημένη, ανεξάρτητα από τις συνέπειες που μπορεί να είχε. Η υπόθεση «πάγωσε» μετά την κίνηση Βουρλούμη. Ενδεχομένως να συνέβαλε και η δημοσιότητα που άρχισε να λαμβάνει το θέμα της σωτηρίας της Ελλάδας στα πλαίσια της Ευρωζώνης.

Ωστόσο δεν ξεχάστηκε. Όταν προ ενάμιση-δύο μηνών τα spreads έδειχναν να ξεφεύγουν, φουντώνοντας τις ανησυχίες για στάση πληρωμών και έξοδο από το κοινό νόμισμα, η διοίκηση της DT επανήλθε. Ζήτησε και πάλι από τον Βουρλούμη να στείλει έξω –σε ασφαλές περιβάλλον– τα χρήματα του ΟΤΕ, όπως είχαν ήδη κάνει άλλες μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις. Ο Βουρλούμης αρνήθηκε και πάλι, θέτοντας εκ νέου την παραίτησή του στη διάθεση των Γερμανών, οι οποίοι θα μπορούσαν να άρουν την εμπιστοσύνη τους και να οδηγούσαν τις εξελίξεις προς την κατεύθυνση της διαδοχής.

Άλλωστε, μετά και την αλλαγή της Κυβέρνησης, δεν ήταν λίγοι όσοι πίστευαν ότι η παραμονή Βουρλούμη στο τιμόνι του ΟΤΕ ήταν επιθυμία των Γερμανών. Στην πραγματικότητα οι σχέσεις του Προέδρου με τους Γερμανούς μετόχους ήταν άριστες. Για το λόγο αυτό άλλωστε και δεν περίμεναν ποτέ να αντιδράσει με τον τρόπο αυτό ο Βουρλούμης. Όντας τραπεζίτης όμως γνώριζε πολύ καλά το συμβολισμό μιας τέτοιας κίνησης. Αν ο ΟΤΕ, η μεγαλύτερη από πολλές πλευρές επιχείρηση της χώρας (στην οποία είναι μέτοχος το ίδιο το δημόσιο) δεν είχε εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα, τότε κανείς δεν θα είχε. Μπορεί κανείς να φανταστεί τις εικόνες αλλοφροσύνης των καταθετών που θα σχημάτιζαν ουρές έξω από τα υποκαταστήματα των τραπεζών.

Οι Γερμανοί δεν αντέδρασαν θέλοντας να μην τραβήξουν την κατάσταση στα άκρα. Άλλωστε λίγες εβδομάδες αργότερα, ελήφθη η απόφαση για το πακέτο βοήθειας και ο –όποιος– κίνδυνος εξαλείφθηκε. Ο Βουρλούμης παρέμεινε στη θέση του και αν θα υπάρξει διαδοχή του μακροβιότερου manager στην ιστορία του Οργανισμού θα αποδειχθεί σύντομα καθώς η Γενική συνέλευση του Οργανισμού πλησιάζει. The rest is history...

Τμήμα ειδήσεων : elliniki-stratigiki