Τη συνεργασία των αποτρεπτικών πυρηνικών τους δυνάμεων θα εξετάσουν σύντομα Κάμερον και Σαρκοζί ως «αντίδοτο» στην οικονομική κρίση και την ανάγκη εκτεταμένων περικοπών.
Οι ηγέτες της Βρετανίας, Ντέιβιντ Κάμερον και της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί, αναμένεται να συναντηθούν στις αρχές Νοεμβρίου στο Λονδίνο, στο πλαίσιο της ετήσια διμερούς συνόδου. Όπως αποκαλύπτει η βρετανική εφημερίδα «The Independent» σχετικές συζητήσεις εμβάθυνσης της πυρηνικής συνεργασίας βρίσκονται σε αρχικό στάδιο, ωστόσο, η δεδομένη οικονομική συγκυρία καθιστά την ευόδωση των συνομιλιών εξαιρετικά πιθανή, σε ένα θέμα το οποίο στο παρελθόν θα προκαλούσε μεγάλες αντιδράσεις, ενώ σχετική πρόταση είχε απορριφθεί από τον πρώην πρωθυπουργό, Γκόρντον Μπράουν.
Ο Βρετανός υπουργός Άμυνας, Λίαμ Φοξ, έχει δεσμευτεί ότι η Βρετανία θα διατηρήσει την πυρηνική αποτρεπτική της αυτονομία, ωστόσο, το κόστος των 20 δισεκατομμυρίων λιρών που απαιτείται για την αντικατάσταση των πυραύλων Trident είναι δυσβάστακτο, οδηγώντας τους Βρετανούς σε λύσεις που θα εξοικονομούν χρήματα. Ο υπουργός Οικονομικών, Τζορτζ Όσμπορν, επιμένει ότι τα χρήματα πρέπει να προέλθουν από τον αμυντικό προϋπολογισμό και όχι να εκταμιευτούν ως επιπλέον δαπάνη από το υπουργείο του, οδηγώντας τη συζήτηση ουσιαστικά σε αδιέξοδο.
Εάν οι συνομιλίες καταλήξουν θετικά, τότε το πιο πιθανό σενάριο είναι η διενέργεια κοινών περιπολιών υποβρυχίων των δυο χωρών. Υπενθυμίζεται, ότι τα πυρηνικά οπλοστάσια των δυο χωρών και το δόγμα πυρηνικής αποτροπής που έχουν υιοθετήσει οι δυο χώρες, βασίζεται κυρίως στα υποβρύχια. Κι αυτό διότι ένα υποβρύχιο (που φέρει πυρηνικές κεφαλές) είναι πολύ πιο δύσκολο να εντοπιστεί και να καταστραφεί.
Κατά συνέπεια, οι σχεδιαστές της αμυντικής πολιτικής των δυο χωρών υπολογίζουν ότι έχουν εξασφαλισμένη πυρηνική αποτροπή, μέσω της βεβαιότητας ότι σε περίπτωση που δεχθούν αιφνιδιαστικό πυρηνικό πλήγμα, η χώρα τους θα διαθέτει εξασφαλισμένη δυνατότητα ανταπόδοσης (retaliation).
Η συγκεκριμένη συζήτηση παραπέμπει στη συζήτηση μεταξύ στρατιωτικών και ακαδημαϊκών ειδικών σε θέματα πυρηνικής στρατηγικής την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, όταν και ανέκυπταν διαφωνίες εντός του «δυτικού συνασπισμού» περί τις αξιοπιστίας της αμερικανικής πυρηνικής «ομπρέλας» στη Δυτική Ευρώπη. Επί παραδείγματι, αφορμή για την ανάπτυξη του γαλλικού πυρηνικού οπλοστασίου ήταν η φημισμένη ρήση του Γάλλου ηγέτη, στρατηγού Ντε Γκολ, ο οποίος είχε δημοσίως αναρωτηθεί εάν οι ΗΠΑ ήταν διατεθειμένες να θυσιάσουν τη Νέα Υόρκη για να προστατεύσουν το Παρίσι ή το Λονδίνο.
Εν ολίγοις, το σενάριο ήθελε την ΕΣΣΔ να απειλεί με πυρηνικό πλήγμα κάποια δυτικοευρωπαϊκή πρωτεύουσα και οι ΗΠΑ όφειλαν να απειλήσουν με πυρηνικό πλήγμα την ΕΣΣΔ για να την αποτρέψουν. Ο Ντε Γκολ αναρωτιόταν πόσο πιθανή ή λογική θα έπρεπε να θεωρείται η υλοποίηση της αμερικανικής απειλής, αφού σε περίπτωση αμερικανικής ανταπόδοσης οι Σοβιετικοί θα απαντούσαν με πυρηνικό πλήγμα εναντίον αμερικανικής μεγαλούπολης. Κατά συνέπεια, με βάση την ανωτέρω λογική, το πυρηνικό δόγμα της Δύσης ήταν αναξιόπιστο.
Η συζήτηση αυτή οδήγησε στην υιοθέτηση άλλων πυρηνικών δογμάτων, όπως για παράδειγμα αυτό της «ευέλικτης ανταπόδοσης» (flexible response), το οποίο και περιελάμβανε και την αξιοποίηση συμβατικών δυνάμεων…
Επιστρέφοντας στο σήμερα, οι δραστικότατες περικοπές που έχουν αποφασιστεί στη Βρετανία, υποδεικνύουν ότι η χώρα έχει εισέλθει στη λογική επώδυνων συμβιβασμών στην αμυντική της θωράκιση, άρα η πυρηνική συνεργασία με τη Γαλλία κάθε άλλο παρά θα πρέπει να αποκλείεται.
Tμήμα ειδήσεων elliniki-stratigiki
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Θα παρακαλούσαμε να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται .
Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την κατανόησή σας.